กลอนคติชีวิต : ไร้สาระ

                                                    

กลอนคติชีวิต : ไร้สาระ

      อันชีวิต ผู้คน                    อาจยล เช่นผจญภัย
ด้วยอุปสรรค หลากไหล             อันตราย มิได้น้อยมี

      เวลา ไม่หยุดนิ่ง                เลื่อนไหล ให้วิ่งจรลี
นานนัก พักเหนื่อยที                 ถอยวิถี เสียที่ทาง

      ทุกอย่าง ต่างแปลงเปลี่ยน    หมุนเวียน ต้องเรียนกระจ่าง

เพียรรู้ สู่แตกต่าง                     ระหว่าง ก้าวหน้า-ล้าหลัง

      อุปสรรค อาจหนักหนา         อุตสาหะ ระมัดระวัง

ถึงหยุดบ้าง ล้มพลั้ง                  กำลังใจ อย่าไร้-ลด

      ทำให้ ดีที่สุด                   ยอดจุด สามารถหยาดหยด
ได้/ไม่ ไม่สบถ                       อย่ากำหนด กรอบ-กฎเกณฑ์

      ปัญหา นานานิจ                 ทุกชีวิต มิยกเว้น
ชะตา พาไปเป็น                      อย่าเล่น หาเข็ญ..ใส่ตัว

      ส่วนใหญ่ ไม่หนักหนา         นอกจากว่า จะรักชั่ว

รวมพลัง อย่าพลั้งกลัว               ใช้หัว ทั่วท่าฝ่าฟัน

      หากแม้ แก้ไม่ตก               ยอมยก ธงขาวเท่านั้น

ปลงใจ ปล่อยไป..ช่างมัน            สร้างสรรค์ การย์ใหม่ได้นี่ !

      แลโลก ที่กว้างใหญ่            เกินใคร จับจองครองที

แลชีวิต ที่ดี                            มีกิจกรรม เกินทำไหว

      เวลา ที่มีอยู่                     หากแม้ ไม่รู้จักใช้
ปล่อยปละ ละเลยไป                 ย่อมไร้ค่า น่ารันทด

      ล่วงถึง วัยชรา                   กำลัง วังชาถอยถด
เงินทอง ต้องใช้หมด                 ปรากฏ ยาจก..รกตา

      เหลียวหา พึ่งพาผาย           มิตรสหาย ญาติกา

เบื่อหน่าย หายหนีหน้า               ลูกเลี้ยงมา ยังผละไกล

      แล้วอย่า ว่าโทษเขา            เมื่อตัวเรา ไม่เอาไหน

ไม่รักดี มีวินัย                          จนใจ ได้กินน้ำตา

      เริ่มต้น ผจญภัย                  ฉากสุดท้าย ไซร้โศกา

ทุกสิ่ง อิงโลกหล้า                    ไร้สาระ เสียกระไร ฯ

                                          ๖ กันยายน ๒๕๕๓