ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพุธที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2553

กลอนคติสอนใจ : ครรลองธรรม

                                                   


กลอนคติสอนใจ : ครรลองธรรม


      ความสำเร็จ เสร็จสมหวัง ช่างหายาก     ต้องลำบาก สู้ตรากตรำ กรำแข็งขาน
เอาใจใส่ ไม่ย่อท้อ ทรมาน                      พิจิตพิจารณ์ การณ์-เหตุ-ผล มิจนใจ

      แม้ติดขัด อาจพลาดพลั้ง ไม่ดังจิต         เอามาคิด ทำผิด-ชั่ว รั่วตรงไหน?
คุ้ยทางแก้ แคะทางออก อย่าวอกไว            ค่อยเป็นไป ให้รอบคอบ กรอบเวลา

      ยากจะหา ใครสำเร็จ อย่างเด็ดขาด        ย่อมมีพลาด อาจมีผิด อย่าอิดหนา  
ความสมหวัง อย่างละน้อย ค่อยๆมา              คอยตั้งตา ถ้าหุนหัน รำคาญตน

      แม้นขัดข้อง ต้องถอยหลัง ตั้งหลักใหม่    ควรทำใจ ให้ตระหนัก หลักกุศล
ความถูกต้อง ครรลองธรรม งามถกล        พาหลุดพ้น กังวลห้วง ล่วงอาลัย

      ทุกชีวิต มิคิดเขลา ก็เท่านี้               ถ้าเกิดดี มีสังขาร ครันครบไข
สู้สร้างเนื้อ เฟื้อสร้างตัว สุดหัวใจ             ถึงวันวาย กายยังทิ้ง ไม่จริงจัง

      เรื่องยุ่งยาก ลำบากหลาย ในชีวิต      ความพลาดผิด วิกฤติราย เสียหายหลั่ง
มักเกิดจาก มากประมาท จนพลาดพลั้ง    หากสมสั่ง สร้างนิสัย บรรลัยมี

      ตั้งสติ สมาธิ มิฟุ้งซ่าน                   เฉพาะกาล เฉพาะหน้า อย่าขวัญหนี
จิตจดจ่อ ก่อกิจกรรม ทำให้ดี                ตามวิถี ทีละขั้น จรรโลงใจ

      สมาธิ มิตั้งมั่น การย์สะดุด               สติฉุด หยุด..กระทำ จำครวญใคร่
ลืมสติ มีสตังค์ พลั้งพลาดไป                 สตังค์หาย เสียใจเศร้า เฝ้าโศกา

      ความจริงแท้ แลความจริง อิงสมมุติ    แม้นไม่หยุด สะดุดคิด มักมิจฉา
ยึดมั่นสิ่ง อิงสมมุติ สุทธิ์สัจจา                ไร้ปัญญา ประกอบกรรม ไป่งาม-ดี

      อัน..ธนบัตร โดยสัจจ์แท้ แค่กระดาษ   ธนาคารชาติ ประกาศค่า ตรามูลหนี้
ไร้กฎหมาย เงินไร้ค่า หาได้มี                   คิดดูที มีปัญญา นันทนากัน

      แลยศถา บรรดาศักดิ์ หลักตำแหน่ง     ที่ขันแข่ง แย่งวิ่งเต้น เป็นกระสัน
แค่หัวโขน โยนโยกย้าย ไร้ประกัน            ถึงสุดกาล วันเกษียณ เปลี่ยน..ไม่มี

      แม้ทรัพย์สิน ธรณิน-น้ำ กำหนดค่า      ด้วยชีวา หากิน-ใช้ กายหมองศรี
สัตว์-แร่ธาตุ สินสุวรรณ อัญมณี                แม้มากมี มิมีค่า ทิ้ง-ละ-วาง

      ต่างชีวิต ต่างกิจกรรม ต่างความใคร่     ร่วมจุดปลาย ใฝ่ความสุข สนุกสาง
ต่างความคิด ต่างจิตใจ ต่างปลายทาง        ร่วมจุดร่าง สังสารวัฏฏ์ อุปัทว์เอย ฯ             

                                                     ๓๐ สิงหาคม ๒๕๕๓

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น