อยู่ใต้ฟ้า อย่ากลัวฝน : กลอนคติสอนใจ

อยู่ใต้ฟ้า อย่ากลัวฝน : กลอนคติสอนใจ

๏    อยู่ใต้ฟ้า อย่ากลัวฝน(ฉันใด).................................เกิดเป็นคน (จง)อดทนปัญหา(ฉันนั้น)

เพราะปกติ ของ(ทุก)ชีวา..................................ต้องฟันฝ่า อุปสรรคมี

๏    เคยเห็นใคร ไม่(เคย)เปียกฝน?..............................ใคร(เคย)เห็นคน บนโลกนี้?

ไร้ปัญหา ราญราวี............................................แม้เศรษฐี หรือราชาฯลฯ

๏    ฝนตกหนัก บ้าง-เบาบ้าง.......................................(น้ำ)ท่วม-แล้งบ้าง สร้างปัญหา

ให้ทุกปี ใครมีปัญญา?......................................(ควบ)คุมฝน-ฟ้า สาแก่ใจ

 

๏    ชีวิตก็ บ่แตกต่าง...................................................บนเส้นทาง ก้าวย่างไซร้

ปัญหาตาม ติดร่ำไป..........................................(เป็น)ปกติวิสัย (ทำใจ)ให้เคยชิน

๏    แก้(ปัญหา)ได้บ้าง-ไม่ได้บ้าง..................................ปัญญา(แตก)ต่าง ดั่งทรัพย์สิน

ไร้(ความ)เท่าเทียม เจียมเจตจินต์.......................(พยายามจน)ปัญญาสิ้น (ควร)เลิกดิ้นรน

 

๏    สำคัญ(ทำ)ใจ ให้สุจริต...........................................(สร้าง)ความนึกคิด เป็นกุศล

ก่อกรรมดี มิ(ต้อง)กังวล.....................................หวั่นเกรงหน ผลตามมา

 

๏    (คน)ทำดีไซร้ ไร้หมองมัว.......................................(แต่ต้อง)ระวังตัว คนชั่วช้า

จิตใจบาป หยาบมนา........................................กลั่นแกล้งกล้า สามานย์กล

๏    รู้รักษา ชีวารอด....................................................เสมือนตลอด ฤดูฝน

ใช้สมอง ป้องกันตน..........................................อย่าเปียกฝน จน(ป่วย)ไข้เลยฯ

๒๙ เมษายน ๒๕๖๔

🌴 เอาอะไรไป ในการข้ามภพชาติ? : กาพย์ยานี๑๑

เอาอะไรไป ในการข้ามภพชาติ? : กาพย์ยานี๑๑

๏    บ่อยครั้ง ย่างชีวี..............................................ก็ไม่มี ทางให้เลือก

บางครั้ง ยังไสเสือก...................................ต้องเลือกทาง (ท่าม)กลางปัญหา

๏    แมวป่วย* ต้อง(การความ)ช่วยเหลือ..................เงินจุนเจือ เพื่อต่อชะตา(ชีวิต)**

(ทุก)ชีวี ถูกตีค่า........................................ให้ราคา หาเท่ากัน(ไม่เท่ากัน)

๏    ทุกผู้(ทุกนาม) อยากอยู่ยง...............................มิประสงค์ ปลงอาสัญ

เมตตา ปราณีธรรม์(จากผู้อื่น).....................ช่วยรังสรรค์ ฝันเป็นจริง

 

๏    เอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่เขา.........................................(คือ)วิธีบรรเทา เมาตน(อัตตา)ยิ่ง

การให้(ทาน) ใช้เป็นสิ่ง.............................กำจัดทิ้ง (ความ)เห็นแก่ตัว

๏    (หมั่น)ทำดี วิริยะ.............................................อุตสาหะ ละความชั่ว

กลั่นกรอง ความหมองมัว..........................ล้างหัวใจ ให้ใสตระการ

 

๏    เพียงใจ ใสพิสุทธิ์...........................................จึงจะหลุด พ้นสังสาร(วัฏ)

เป้าหมาย ปลายนิพพาน...........................ต้องมุ่งมั่น-ขยัน-ทุ่มเท

 

๏    (แค่)ทานให้ (หาก)ยังบ่ายเบี่ยง........................ภพชาติเยี่ยง (ย่อม)เลี่ยงหันเห(เพราะยังยึดติด)

ทรัพย์ดื่น ดุจผืนทะเล..............................ลมเพพัด กระทบหาดทราย

๏    ซัด(ฝั่ง)เห็น เป็นระลอก..................................เสมือนหลอก กลับเลือนสลาย

(คน)รวยร่ำ หลังความตาย........................เอาอะไร ไปติดตน?(ในการข้ามภพชาติ)

๒๗ เมษายน ๒๕๖๔

*หลายปีที่ผ่านมา ผู้เขียนรับแมวที่ถูกทิ้งวัดมาเลี้ยงดูที่บ้านจำนวนหนึ่ง

จากแต่ก่อนที่แค่ไปให้อาหารแมวที่วัดทุกวัน เพราะการเลี้ยงดูสัตว์เป็นภาระมาก

โดยเฉพาะค่ารักษาพยาบาลเวลาเจ็บป่วย สัตวแพทย์คิดค่าใช้จ่ายแพง คนป่วยยังไม่เสียเงินมากเท่านี้

**เงิน เป็นปัจจัยสำคัญในการทำบุญกุศลให้สำเร็จ(สำหรับฆราวาส)

ดังนั้น พุทธศาสนิกชนควรให้ความสำคัญ กับการทำมาหากิน หมั่นเก็บออมเงินไว้ใช้เองและทำบุญทำทาน

ยกตัวอย่าง อนาถบิณฑิกเศรษฐี ในสมัยพุทธกาล.

อภิสิทธิ์คือความลำเอียง : กลอนคติเตือนใจ

                  

อภิสิทธิ์คือความลำเอียง : กลอนคติเตือนใจ

๏    ชาติใด ไม่มี อภิสิทธิ์?........................................ชีวิต คนไซร้ ไร้ความเสมอ(ภาค)

(คน)พร้อมจะ ลำเอียง เพียงเพิ่งเจอ...............เผอเลอ เป็นละเมิด (กฎ)กติกา

๏    ชอบ-ชัง ตั้งต้น กระมลเอียง................................มองเมียง เรียงราย ไปทั่วหล้า

ธรรมชาติ สันดาน คนด้านชา.........................ตัวข้า-ของข้า สำมะคัญ(สำคัญ)

๏    คนเห็น แก่ตัว แสนชั่วร้าย...................................พูดง่าย (แต่)ใครบ้าง คิดสร้างสรรค์?

มิเห็น แก่ตัว หัวใจมั่น...................................ศีลธรรม์ จรรยา เหนือหทัย?

 

๏    จึง(เกิด)ความ จำเป็น ประเด็นโลกย์.....................(อยาก)บรรเทา เศร้าโศก วิโยคไส

ต้องสร้าง สถานะ เหนือกว่าใคร.....................เพื่อได้ อภิสิทธิ์ นิตยา

๏    (รวย)ทรัพย์ ยศ สรรเสริญ เจริญสุข......................โลกธรรม ล้ำรุก ถูกปรารถนา

ใครมี สิได้ ใช้ชีวา........................................เดชา อภิสิทธิ์ สมจิตปอง

 

๏    สมบัติ ราชการ หากพาลเอียง.............................ใช้เพียง เยี่ยงเรา เป็นเจ้าของ

เอาตำแหน่ง หน้าที่ ช่วยพี่น้อง......................พวกพ้องฯลฯ = ทุจริต ผิดจรรยา

 

๏    แม้ใคร รู้เข้า ย่อมกล่าวโทษ................................ก่อเรื่อง เคืองโกรธ ครหา

(ประชาชน)พร้อมใจ ด่าทอ รอชี้หน้า..............ขนานนาม ต่ำช้า ว่า "ทรชน"

๏    (ช่วยเหลือ)ทำบุญ กับคน เพียงคนหนึ่ง...............ไฉนถึง ทำบาป กับราษฎร์ท้น?

บุญ-บาป กลับสนอง ต้องร้อนรน....................คืนคน ทุจริต เขลาคิดเอยฯ

๒๔ เมษายน ๒๕๖๔

ทำบุญบ่หวังผล : กาพย์ยานี๑๑

ทำบุญบ่หวังผล : กาพย์ยานี๑๑

๏    เยี่ยมยล ชนส่วนใหญ่..............................ทำบุญไพล่ (หวัง)กำไรผล

ทานบาท หมายมาดดล.........................หมื่นเท่าท้น สวรรค์วิมานฯลฯ

๏    น้อยคน สิสนใจ......................................กับการให้ ฤทัยหาญ

(โดย)มิหวัง สร้างผลดาล......................ทะเยอทะยาน การตอบแทน

๏    ดวงใจ ที่ไม่ละโมบ................................ผู้อ้อมโอบ สบยากแสน

นักปราชญ์ มักขาดแคลน......................ทุกดินแดน แคว้นนคร

 

๏    (คน)ส่วนใหญ่ ใจตระหนี่........................บ่อารี มีแต่หลอน(หลอก)

สร้างภาพ ราวกับ(เล่น)ละคร..................หวังผลตอน ย้อนคืนตน

๏    มรรคา โลภะไร้.....................................จงฝึกใจ ไคล อกุศล

ทำบุญ หนุนพิมล.................................สลัดพ้น มลทินภัย

 

๏    ลดละ ความตระหนี่...............................ทางที่ดี คือทานให้

มิหวัง ผลกำไร....................................มิคาดหมาย สิ่งตอบแทน

 

๏    ทำดี ย่อมได้ดี......................................คือวิถี ที่มั่นแม่น

ธรรมชาติ มิขาดแคลน.........................กฎแน่นแฟ้น กติกา

๏    ทำบุญ บ่หวังผล..................................ตักเตือนตน หนข้างหน้า

วิธี พิสิฐกว่า.......................................ทำ(บุญ)เพื่อหา ผลกำไรฯ(พิสิฐ=ประเสริฐ,วิเศษ,ล้ำเลิศ)

๒๓ เมษายน ๒๕๖๔

ต่างชะตาชีวิต : กลอนคติชีวิต

ต่างชะตาชีวิต : กลอนคติชีวิต

๏    ต่างคน เกิดมา ต่างกัน........................................ผิดแผก เผ่าพันธุ์ เชื้อสาย

มิเพียง ผิวพรรณ สรรพางค์กาย......................(แม้แต่)ฐานะ (ความ)สุขสบายฯลฯ ไม่เหมือนมี

๏    แตกต่าง ชะตา ชีวิต...........................................(ถึงจะ)ใกล้ชิด (เป็น)พวกพ้อง น้องพี่

เส้นทาง ห่างไกล ใช้ชีวี.................................เป็นสิ่ง ที่มี ที่มา(สาเหตุ)

๏    (คือ)ต่างคน ต่างทำ กรรมก่อ..............................จึงบ่ สมควร ถือสา

ตั้งข้อ สงสัย ใยชีวา......................................เหลื่อมล้ำ ต่ำช้า (ราว)ฟ้ากับดิน

 

๏    ใยต้อง เพ่งโทษ โกรธเคือง................................หลากเรื่อง (เช่น)ได้รับ ทรัพย์สินฯลฯ

แม้แต่ หน้าตา ปัญญาจินต์............................เรื่องกิน-ของใช้ฯลฯ ไร้สมดุล

๏    ครุ่นคิด ริษยา อย่าทำ........................................(เพราะจะ)ยิ่งซ้ำ ต่ำเติม เพิ่มสถุล

เพียรทำ กรรมดี ทวีบุญ................................เกื้อหนุน พูนสุข ทุกข์ทอน

 

๏    อย่าคอย น้อยเนื้อ ต่ำใจ.....................................เหมือน(คน)ไม่ มีใคร สั่งสอน

ทำดี เถิดหนา อย่าอาวรณ์............................เดือดร้อน กับโชค ชะตา

 

๏    เก่ากรรม ข้ามไป(แล้ว) ไม่อาจย้อน......................แก้ไข คลายผ่อน ห่อนหา

กรรมใหม่ ใส่ใจ ไว้ดีกว่า...............................เว้นกรรม ต่ำช้า ผิดศีลธรรม

๏    ยอมรับ กับ(ชะตา)กรรม มินำพา.........................มิเสีย เวลา มาครวญคร่ำ

หากเรา เข้าใจ ในหลักธรรม..........................ก่อกรรม ทำดี กรีฑาเทอญฯ

๑๓ เมษายน ๒๕๖๔

พื้นฐานธรรมดา : กลอนคติธรรม

พื้นฐานธรรมดา : กลอนคติธรรม

๏    พืนฐาน การเป็น คนดี........................................ต้องมี อุระ สุจริต

ยึดถือ (ความ)ซื่อตรง จำนงนิตย์.....................ความคิด จิตใจ ใสสะอาด

๏    พื้นฐาน การมี ศีลธรรม*.....................................มโนกรรม สัมมา จึงสามารถ

กิเลส ตัณหา มิระบาด....................................พิสุทธิ์ ผุดผาด มนัสใน

๏    พื้นฐาน จรรยา ปฏิบัติ........................................ก็คือ (การ)ถือสัตย์ อัชฌาสัย

เทิดทูน คุณธรรม ค้ำหทัย...............................ปองเห็น(จรรยา) เป็นใหญ่ เหนือใจตน

 

๏    พื้นฐาน มานมนา สุจริต......................................ดวงจิต (ต้อง)ลดละ อกุศล

กิเลส ตัณหา สัปดน........................................กำจัด ปัดพ้น มนฤดี

๏    สรรพสิ่ง อิงปัจจัย พื้นฐาน..................................เป็นไป ในหลักการ วิถี

ปราศเหตุ ปัจจัย ย่อมไม่มี................................ทางเห็น-เป็น-มี ปริยาย

 

๏    ธรรมชาติ สัตว์ยืน(อยู่บน) พื้นฐาน.......................ดวงมาน เห็นแก่ตน ฉลชั่วร้าย

กำเนิด เกิดดับ มิกลับกลาย..............................แพร่หลาย เผ่าพันธุ์ พาลมนา

 

๏    เกิดมา ก็มี กิเลส...............................................ดวงเจต กระสัน ตัณหา**

หากเห็น เป็นกรรม ธรรมดา...............................ก็อย่า หมายมั่น การเปลี่ยนแปลง

๏    ปรับปรุง พื้นฐาน จิตใจ......................................ทำให้ ขยัน ขันแข็ง

ผลักดัน ดวงฤดี มีเรี่ยวแรง................................แสวง ประเสริฐ เลิศล้ำเทอญฯ

๑๒ เมษายน ๒๕๖๔

*ศีล แปลได้หลายความหมาย โดยศัพท์แปลว่า ความปกติของกายและวาจา...

( https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A8%E0%B8%B5%E0%B8%A5 )

**หลายปีก่อน

ผู้เขียนเคยดูคลิปเทศนาของพระเถระ ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็น "ปราชญ์ทางพุทธศาสนา" ใน YouTube 

ท่านสอนไว้ตอนหนึ่งว่า "...คนราจะได้ดีต้องมีตัณหา แต่เป็นตัณหาในด้านดี..."

ผู้เขียนได้แต่อุทานในใจว่า "ตายห่- สอนแบบนี้ธรรมะวิบัติหมด"

(ตัณหา๓ กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา พระพุทธเจ้าสอนว่าต้องกำจัดให้หมดสิ้นไปจากจิตใจ)

แสดงว่า ท่านแยกแยะ "ฉันทะ" กับ "ตัณหา" ไม่ออก

กล่าวอีกนัยหนึ่ง 

ท่านคงเอาวิธีของตัวเองมาสอนคนอื่น ที่ท่านได้ดีเพราะมีความ "อยาก(ตัณหา)" ได้ดี 

ท่านไม่ได้เป็นคน "รัก(ฉันทะ) "ดี นั่นเอง.

โควิด19 ระบาดรอบที่ 3 : กลอนคติเตือนใจ

โควิด19 ระบาดรอบที่ 3 : กลอนคติเตือนใจ

๏    (นายกฯบอก)"เมื่ออะไร จะเกิด ก็ต้องเกิด"...........เตรียมตัวเถิด คนไทย ใจผวา

โรค(โควิด19)ระบาด รอบนี้ ชี้ชะตา..................อนาคต ข้างหน้า (ของ)ประเทศไทย

๏    เงินแจกฟรี มีน้อย ร่อยหรอแล้ว..........................รัฐ(บาล)ไม่แคล้ว หยุดแจก แบก(ภาระ)ไม่ไหว

ขืนล็อกดาวน์ คราวนี้ คงมีภัย...........................รัฐบาล บรรลัย ในทันที

๏    เศรษฐกิจ ติดขัด อาจย่อยยับ.............................(คน)ไทยทั้งชาติ สามารถรับ ภาวะหนี้(สิน)?

ความสุ่มเสี่ยง เลี่ยงไม่ได้ ในชีวี.......................ฐานะ(การเงิน)ใคร ไม่ดี มีแต่ตรม

 

๏    วัคซีนเก่า เอาอะไร สู้(โควิด19)กลายพันธุ์...........ควรรู้ทัน ปัญหา เพิ่มสะสม

(วัคซีน)แค่ลดแรง โรคา ทุกข์ระทม..................อย่าวิกรม เก่งกล้า ประมาทภัย(วิกรม=เก่งกล้า)

๏    มิจำเป็น เว้นออก ไปนอกบ้าน............................แหล่งบันเทิง เริงสถาน พึงพรั่นไหว(พรั่น=กลัว)

(เว้น)ระยะห่าง ล้างหัตถา(มือ) หน้ากากใส่........รักษ์วินัย ให้ดี ชีวัน(ยืน)ยง

 

๏    หลีกเลี่ยงการ ชุมนุม สุมหัวเข้า..........................ซื้อกับข้าว เอากลับบ้าน ทานประสงค์

เสมือนราว คราวเคราะห์ โรคเจาะจง.................มาจำนง ลงโทษ เลิกโอดครวญ

 

๏    แม้ฝรั่ง ยังตาย มลายล้น...................................เจียมกระมล คนไทย ไม่เสสรวล

อย่ามักง่าย ไม่ทำเล่น เฟ้นสมควร....................ความสงบ ทบทวน ชวนกันทำ

๏    ความไร้ซึ่ง โรคา คือลาภประเสริฐ......................(เมื่อ)โรคระบาด ฉกาจเกิด เตลิดกล้ำ

การรู้จัก ป้องกัน(โรค) ปานทองคำ...................(มี)คุณค่าล้ำ สำคัญ บันเทิงเทอญฯ

๘ เมษายน ๒๕๖๔