๏ การนั่ง สมาธิ...............................................หลากชนซิ นิยมทำ
วัดวา นานาพร่ำ......................................สั่งสอนย้ำ บำเพ็ญเพียร
๏ (มัก)อ้างว่า (เพื่อ)สร้างอานิสงส์.....................ได้โดยตรง จนหลงเพี๊ยน
(การนั่ง)สมาธิ สิแปรเปลี่ยน......................เป็นบุญเจียร เนียนแนบใจ
๏ เชื่อว่า สามารถแผ่(อุทิศ)...............................ผลบุญ(จากการนั่งสมาธิ)แด่ ผู้อื่นได้
ทำมา แลทำไป.......................................พุทธกลับไพล่ ไสยศาสตร์พาน
๏ (ที่จริง)การนั่ง สมาธิ.....................................ตาม(หลัก)พุทธ(มุ่ง)ริ กิเลส(ตัณหา)ผลาญ
หาใช่ ให้ดักดาน......................................อภินิหาร บันดาลดล
๏ (มุ่ง)ทำให้ จิตใจสงบ....................................ลด-ละ-ลบ อกุศล
ฝึกทรวง ดวงกระมล.................................(ให้)ตั้งมั่นดล เกิดผลดีฯลฯ
๏ หลักการ ภาวนา..........................................มุ่ง(ผล)อุรา เจริญศรี
หาใช่ ให้(สร้าง)บารมี...............................เหมือนอย่างที่ วิกลกรำ
๏ คน(ชั่ว)โง่ เข้าวัดวา.....................................งมงายบ้า เขลาถลำ
บิดเบือน พุทธธรรม..................................(เปลี่ยน)ขาวเป็นดำ พาล(มิจฉา)ดำเนิน
๏ (ส่วน)คนดี มีปัญญา.....................................พุทธศาสนา พาสรรเสริญ
สัมมา ประพฤติเพลิน................................มิเลินเล่อ เซ่อซ่าเอยฯ
๗ เมษายน ๒๕๖๔
| ภาวนา 2 (การเจริญ, การทำให้เกิดให้มีขึ้น, การฝึกอบรมจิตใจ) 1. สมถภาวนา (การฝึกอบรมจิตให้เกิดความสงบ, การฝึกสมาธิ) 2. วิปัสสนาภาวนา (การฝึกอบรมปัญญาให้เกิดความรู้แจ้งตามเป็นจริง, การเจริญปัญญา) |
| บุญกิริยาวัตถุ 3 (ที่ตั้งแห่งการทำบุญ, เรื่องที่จัดเป็นการทำความดี, หลักการทำความดี, ทางทำความดี ) 1. ทานมัย บุญกิริยาวัตถุ (ทำบุญด้วยการให้ปันสิ่งของ) 2. สีลมัย บุญกิริยาวัตถุ (ทำบุญด้วยการรักษาศีล หรือประพฤติดีมีระเบียบวินัย ) 3. ภาวนามัย บุญกิริยาวัตถุ (ทำบุญด้วยการเจริญภาวนา คือฝึกอบรมจิตใจ)* บุญกิริยาวัตถุ 10 (ที่ตั้งแห่งการทำบุญ, ทางทำความดี ) 1. ทานมัย (ทำบุญด้วยการให้ปันสิ่งของ) 2. สีลมัย (ทำบุญด้วยการรักษาศีลหรือประพฤติดี) 3. ภาวนามัย (ทำบุญด้วยการเจริญภาวนาคือฝึกอบรมจิตใจ)* 4. อปจายนมัย (ทำบุญด้วยการประพฤติอ่อนน้อม) 5. เวยยาวัจจมัย (ทำบุญด้วยการช่วยขวนขวายรับใช้) 6. ปัตติทานมัย (ทำบุญด้วยการเฉลี่ยส่วนแห่งความดีให้แก่ผู้อื่น) 7. ปัตตานุโมทนามัย (ทำบุญด้วยการยินดีในความดีของผู้อื่น) 8. ธัมมัสสวนมัย (ทำบุญด้วยการฟังธรรมศึกษาหาความรู้) 9. ธัมมเทสนามัย (ทำบุญด้วยการสั่งสอนธรรมให้ความรู้) 10. ทิฏฐุชุกัมม์ (ทำบุญด้วยการทำความเห็นให้ตรง ) พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม พิมพ์ครั้งที่ ๑๒ พ.ศ. ๒๕๔๖ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=บุญกิริยาวัตถุ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=%BA%D8%AD%A1%D4%C3%D4%C2%D2%C7%D1%B5%B6%D8 |
*(อธิบายโดยผู้เขียน)
ตามหลักศาสนาพุทธ การภาวนา หมายถึง การฝึกอบรมจิตใจ เช่น ลดละกิเลสตัณหาฯลฯ
ไม่ใช่(แค่)การนั่งสมาธิอย่างที่หลายคนเข้าใจผิด จนเป็นที่มาของการนั่งสมาธิเพื่อสร้างบุญบารมี ก่อนจะแผ่-อุทิศส่วนบุญไปให้ผู้อื่น ตามที่นิยมทำกันอย่างแพร่หลาย(ไม่รู้ไปเอาความเชื่อนี้มาจากไหน?)
ส่วนการนั่งสมาธิ พระพุทธเจ้าจะสอนการทำ "อานาปานสติ" ซึ่งพระองค์ทรงอธิบายอานิสงส์ไว้ตอนหนึ่งว่า
....ดูกรภิกษุทั้งหลาย อานาปานสติ อันภิกษุเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมมีผลมาก มีอานิสงส์มาก
ภิกษุที่เจริญอานาปานสติแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมบำเพ็ญสติปัฏฐาน ๔ ให้บริบูรณ์ได้
ภิกษุที่เจริญสติปัฏฐาน ๔ แล้ว ทำให้มากแล้วย่อมบำเพ็ญโพชฌงค์ ๗ ให้บริบูรณ์ได้
ภิกษุที่เจริญโพชฌงค์ ๗ แล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมบำเพ็ญวิชชาและวิมุตติให้บริบูรณ์ได้ ฯ
(พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖ มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ ๘. อานาปานสติสูตร )
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=14&A=3924&Z=4181&pagebreak=0
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น