วันพฤหัสบดีที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2565
วันอังคารที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2565
ทุกอย่างอยู่ที่ใจ : กาพย์ยานี๑๑
๏ ต่อสู้ (กับ)ผ้าปูนอน.........................เล่นคลายผ่อน ตอนอิ่มหนำ
(ลูกแมว)กำพร้า ตาดำๆ...................มินำพา อดีตการณ์(แม่-พี่น้องตายจาก เหลือแค่ตัวเดียว)
๏ คิดถึง (แค่)ขณะนี้...........................นมกินมี ที่นอน-บ้าน
ไฟกก อุ่นอกปาน............................อภิบาล โดยมารดาฯลฯ
๏ นมแพะ กินแก้ขัด(สน).....................ร่างกายพัฒน์(เติบโต) อย่างเชื่องช้า(เมื่อเทียบกับกินนมแม่)
(ด้วยวัย)๑ เดือน เหมือน ๑ สัปดาห์...โชคชะตา ช่างกระไร(เห็นชัดเจนที่ ไม่ค่อยมีเส้นขน-ขนสั้น)
๏ ชีวี นี้ต้องสู้.....................................หัดเรียนรู้ อยู่(รอด)ให้ได้
ทุกอย่าง อยู่ที่ใจ..............................สุข-ทุกข์ไซร้ เพราะใจเรา
๏ (หากใจ)ไม่สู้ มองดู(ก้อน)หิน............จินตนาการ (ใหญ่)ปานขุนเขา
(หาก)ใจสู้ หมู่หินเบา........................เท่าปุยนุ่น ทุ่นแรงกาย(ยกไหว)
๏ (การ)สูญเสีย กำลังจิต......................เป็นวิกฤติ(ที่สุด) ทางเสียหาย
(ถ้า)ใจสู้ อยู่สบาย.............................แม้ความตาย ใกล้มาเยือน
๏ อุรา ถ้าเคว้งคว้าง(ไม่มั่นคง)..............ย่อม(รู้สึก)อ้างว้าง (แม้อยู่)ท่ามกลางเพื่อน
(เปรียบเสมือน)ราตรี มีดาวเกลื่อน.......ไม่อุ่นเอื้อน เหมือนแสงตะวัน
๏ (จงตั้ง)ใจพร้อม อย่ายอมแพ้.............ก็เพียงแค่ (คล้าย)ร่วมแข่งขัน(กับตัวเอง ไม่ใช่คนอื่น)
ลิขิต ชีวิตกัน.....................................ให้สุขสันติ์ มุ่งมั่นเทอญฯ
๒๘ มิถุนายน ๒๕๖๕
วันอังคารที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2565
วันจันทร์ที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2565
วันพฤหัสบดีที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2565
วันอังคารที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2565
วันจันทร์ที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2565
วันศุกร์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2565
วันศุกร์ที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2565
ก่อกรรมทำเข็ญ : กาพย์ยานี๑๑
๏ เสียงร้อง(เรียกหาแม่) เบาลงเรื่อย...........ดั่งเหน็ดเหนื่อย กับปัญหา
แห่งโลก โชคชะตา...............................ที่กระหน่ำ ซ้ำเติมใจ
๏ นมแพะฯลฯ มิเพียงพอ...........................เพื่อช่วยต่อ อายุขัย
แมวน้อย ทยอยไป................................จากโลกไกล ไม่กลับมา*
๏ อาลัย รัก-ไออุ่น.....................................อ้อมกอดละมุน ของแม่จ๋า
(เป็น)สิ่งที่ มีคุณค่า................................(ยิ่ง)กว่าสิ่งใด ในพื้นพิภพ
๏ (เห็นแล้ว)นอกจาก ความเศร้าใจ.............คือ(คำถาม)อะไร? ทำให้ประสบ(เคราะห์กรรมเช่นนี้)
วนอยู่ ไม่รู้จบ........................................ขบคิดใคร่ ในธรรมา
๏ ต้องเป็น เวรกรรมก่อ..............................บาปฉลฉ้อ เพราะชั่วช้า
เบียดเบียน ผู้อื่นมา(ก่อน)........................กรรมสนอง ส้องผจญ
๏ ผู้เอา แมวมาทิ้ง....................................ผู้ฉกชิง รก(ลูกแมว)โฉดฉล**
หมู่หมา (ล้วนเป็น)ทุรชน.........................(จะ)มิรอดพ้น รับผลกรรม
๏ ก่อน(จะ)ก่อ กรรมทำเข็ญ.......................จงเล็งเห็น เวรย้อน(คืน)ย้ำ
ตอบแทน ผู้ที่ทำ....................................กฎแห่งกรรม ตามครรลอง
๏ โลกนี้ มี(ความ,คน)เลว-ร้าย....................คอยทำให้ (เบื่อ)หน่าย-คับข้อง
สาเหตุ เจตมุ่งมอง(หา)...........................ทางผ่องใส ไม่กลับมา(เกิดในโลกอีก)ฯ
๓ มิถุนายน ๒๕๖๕
*ผ่านวันแรก ตาย 1 ตัว
วันที่ 2,3 วันละ 1 ตัว
วันที่ 5 จากไป 1 ตัว
วันที่แต่งบทกวี 1 ตัวสุดท้ายจะอยู่รอดได้อีกสักกี่วัน? เพราะเสียงร้องเรียกหาแม่...แผ่วเบาลงเรื่อยๆ
** จากเรื่องเดิม
หมุนล้อกงแห่งสงสารวัฏ : กาพย์ยานี๑๑