กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพุธที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

ความรักของเดรัจฉาน : กลอนเจ็ด

๏ ความรัก ของสัตว์ เดรัจฉาน...................สัญชาต (ตะ)ญาณ บงการหน

กระสัน ตัณหา สาละวน...........................ร้อนรน ด้วยแรง แห่งราคา(ราคา=ราคะ)

๏ ขาดการ ยับยั้ง บังคับจิต.......................คล้อยคิด พิศตาม ความปรารถนา

ฮอร์โมน พลุ่งพล่าน ร่านอุรา....................แสวงหา อภิรมย์ ผสมพันธุ์

๏ คลอดลูก ขลุกเลี้ยง เพี้ยงเติบใหญ่..........ย้อนรอย ย่ำไป ไม่แปรผัน

ดำเนิน วิถี ของชีวัน................................ร้อยพัน ล้านปี มิเปลี่ยนแปลง

๏ คนมี ความต่าง ระหว่างสัตว์?..................กำหนัด กาเม มิเสแสร้ง

ไม่ถือ ฤดู สมสู่แซง.................................สัตว์(โดย)ไม่ เลือกแหล่ง แบ่งเวลา

๏ หลายใจ หลายคู่ ดูกักขฬะ.....................อุระ กระสัน แต่ตัณหา

(มี)กระทั่ง เด็กแล แก่ชรา.........................ข่มขืน แล้วฆ่า (มีข่าว)เป็นประจำ

๏ ท้องแล้ว ก็ทิ้ง ยิ่งกว่าสัตว์......................วิวัฒ (ฒะ)นาการ นับวันต่ำ

ความคิด จิตใจ คล้ายด้านดำ.....................ระยำ อำมหิต ผิดจำนง

๏ มิสม ควรค่า เรียกว่า(ความ)รัก.................เพราะสัก แต่ทราม กามประสงค์

สมสู่ (ถ่ายรูป)ดูเล่น เช่นชี้บ่ง.....................ลุ่มหลง มัวเมา เขลาปัญญา

๏ สัตว์ยัง สมสู่ แค่(ตัว)ผู้-เมีย.....................ละเหี่ย ฤทัย คนคล้ายบ้า

วิปริต ผิดเพศ เจตนา...............................ยังกล้า ท้าอวด ปวดหัวเอยฯ

๓๑ พฤษภาคม ๒๕๖๐

*อธิบดีกรมกิจการเด็กและเยาวชน เผยสถานการณ์เด็กทารกถูกทิ้งพุ่งพรวด
แค่ 5 เดือนแรกของปีนี้ มีถึง 167 ราย

จาก <https://www.thairath.co.th/content/955550>

(ไร้)คุณภาพชีวิต : กลอนเจ็ด

๏ สายลม แสงแดด สิ่งแวดล้อม..................พรั่งพร้อม บรรเลง เพลงปักษี

ประดุจ สุทธา มโหรี.................................ให้ทุก ชีวี ได้ชื่นชม

๏ ธรรมชาติ อัชฌา สุขสวัสดิ์......................พืช-สัตว์ ทัศนีย์ ปรียาสม

รักษา เอาไว้ ให้อุดม................................รื่นรม มนา ชีวาลัย

๏ ทำลาย ธรรมชาติ=ทำลายตน..................ร้อนรน วิกฤติ ควรคิดใคร่

สมดุล สูญสิ้น สรรค์ภินท์ภัย.......................หลั่งไหล ไม่ขาด พินาศครา

๏ ทำบุญ ไหว้พระ รดน้ำมนต์......................ทุกคน อย่าฝัน (ว่าเป็นวิธี)คลายปัญหา

ต่อให้ ไปบวช ตรวจชะตา...........................ร้อยวัด ร้อยวา ทุกขา(จะยัง)คง

๏ ฮวงจุ้ย หุยฮา หามีประโยชน์....................หากคน ยังโฉด โลภ-ร้าย-หลง

ถ่ายทอด ความเขลา คู่เผ่าพงศ์...................ธำรง (ความ)โกงคด มิลดรา

๏ รากหญ้า อยากรวย พึ่งหวยเลข.................ราชการ สรรเสก คำมุสา

รัฐบาล หมั่นกิน สินทรัพยา.........................ทุจริต มิจฉา นโยบาย

๏ วัดพระ ประเทือง เรื่องโกหก.....................สาธก กุศล ผลบุญขาย

ปลูกฝัง สั่งสม สิ่งงมงาย............................(ตั้ง)แต่เกิด จนตาย อายไม่เป็น

๏ หน้าร้อน จะแล้ง แย่งน้ำกิน.......................หน้าฝน คนชิน น้ำท่วมเหม็น

หน้าหนาว ผ่าวร้อน วนย้อนเย็น....................พบเห็น เข็ญอก ปกติครอง

๏ เงินตรา หาได้ ให้สัมฤทธิ์.........................คุณภาพ ชีวิต ประสิทธิ์ผอง

ตราบที่ คนเรา ยังเขลาครอง.......................มุมมอง เห็นแต่ แก่ตัวเองฯ

๓๑ พฤษภาคม ๒๕๖๐

วันอังคารที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

อยู่ดีกินดี : กาพย์ฉบัง๑๖

๏ ทัศนคติวิถี.....................อยู่ดีกินดี

คือสิ่งที่คนด้นหา

๏ เพื่อสุขสำราญชีวา.................สนองอุรา

กิเลสตัณหาปรารมภ์

๏ เป็นอมตะค่านิยม..................ทั่วทุกสังคม

อยากอุดมสมบูรณ์จุนเจือ

๏ ฐานะร่ำรวยอวยเอื้อ..................มั่งคั่งทุกเมื่อ

เหลือกินเหลือใช้ใจประสงค์

๏ ชีวีพฤติกรรมดำรง..................(จึง)จำเพาะเจาะจง

เสริมส่งเศรษฐกิจวัฒนา

๏ ขวนขวายธรรมชาติทรัพยา..................จากดิน-น้ำ-ฟ้า

มาเป็นวัตถุดิบผลิตผล

๏ แร่ธาตุ-พลังงานฯลฯขุดค้น.................สร้างเขื่อน-ถนนฯลฯ

แปลงจนธรรมชาติเสื่อมสูญ

๏ สิ่งแวดล้อมคร่าอาดูร.................ทำลาย(อย่าง)บริบูรณ์

เพิ่มพูนเทวษเภทภัย

๏ โลกเกิดวิกฤติชิดใกล้..................ทุกข์ยากลำบากได้

กลับไม่(ได้)อยู่ดีกินดี

๏ ตรากยังบ่เวียนเปลี่ยนวิถี................(อีก)ไม่กี่สิบปี

จะไม่มีที่อยู่ที่กินเลยฯ

๓๐ พฤษภาคม ๒๕๖๐

บัณฑิตย่อมไม่คบคนพาล : กาพย์ยานี๑๑

๏ คนพาล คร้านเรียนรู้....................ความมีอยู่ ของกุศล

ช่วยชี้ ฤดีชน.................................ให้ไกลพ้น มืดมนมาน

๏ ศีลธรรม มินำพา.........................ปองอุรา มิจฉาผลาญ

ยืนหยัด สัญชาตญาณ.....................ดองดักดาน ในดวงแด

๏ บ่คุม ความประพฤติ.....................(ทำ)ตามใจยึด ตัณหาแห่

อารมณ์ นิยมแล.............................ทำตามแต่ อยากแส่ทำ

๏ สำนึก (ผิด)ชอบ-ชั่ว-ดี.................ไม่ใยดี ชีวีด่ำ

มิหนุน มีคุณธรรม...........................ย่อมนำมา ซึ่งสามานย์

๏ (พลอย)ทำให้ คนใกล้ชิด..............คล้อยนึกคิด พาลพิษฐาน

ปราศจาก ซึ่งอาจาร.........................พาดวงมาน พาลเหมือนกัน

๏ ผลกรรม ลุกลามให้......................มิห่างไกล ภัยคับขัน

ปัญหา ถาประจัญ............................ดั่งโทษทัณฑ์ ทุกวันคืน

๏ บทแรก มงคลสูตร........................คือคำพูด มิไกลอื่น

" อย่าคบ คนพาล " ; ยืน..................ยันพุทธา ภาษิตธรรม

๏ บัณฑิต ชิดคบหา.........................จะชักพา ชีวาล้ำ

มิตรดี มีแต่นำ.................................ให้ก้าวหน้า สถาพรฯ

๓๐ พฤษภาคม ๒๕๖๐

วันจันทร์ที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

ชีวะประวัติของพระพุทธเจ้า ที่เล่าว่าพระองค์เกิดมาก็เดินได้ 7 ก้าว มีความเป็นไปได้

ชีวะประวัติของพระพุทธเจ้า ที่เล่าว่าพระองค์เกิดมาก็เดินได้ 7 ก้าว

มีความเป็นไปได้ - ไม่หลอกลวงเสียแล้ว

เพราะ ทารกหญิงแรกเกิด ที่ รพ.ซานตาครูซ ในเมืองริโอ แกรนเด โด ซูล ทางตอนใต้ของประเทศบราซิล ซึ่งในเวลานี้ ถูกขนานนามว่า MIRACLE BABY สามารถก้าวเท้าเดินได้ หลังจากเพิ่งคลอดออกจากครรภ์มารดาได้เพียงไม่กี่นาที

อ่านข่าวต่อได้ที่: https://www.thairath.co.th/content/956415#cxrecs_s

น่าเป็นห่วง : กลอนปัญหาสังคม

๏ ปัจจุบัน สาวๆ คราวมัธยม....................ต่างชื่นชม แต่งกาย ให้สะสวย

ไปโรงเรียน เพียรพร่ำ เอื้ออำนวย.............เต็มเปี่ยมด้วย ใจรัก อยากมีแฟน

๏ บ่รู้จัก ยับยั้ง บังคับจิต.........................เลือกวิถี ชีวิต ผิดแบบแผน

ไม่รู้ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี ศีลธรรมแกร็น.............หากโหยแหน ทำตาม อำเภอใจ

๏ ยังวัยเรียน มิเพียรพร่ำ ร่ำเรียนรู้.............ย่อมเป็นผู้ โง่เขลา คราวเติบใหญ่

ชีวิตวัน ข้างหน้า จะเอาอะไร....................เป็นเครื่อง(มือ)หา กิน-ใช้ (เพราะ)ไร้วิชา?

๏ ชายวัยรุ่น วุ่นวาย ทั้งหลายแหล่.............ก็ชอบแส่ แต่โสมม นิยมค่า

ทะเลาะวิวาท เสพเหล้า มัวเมายา(เสพย์ติด)....ใช้ชีวิต อนิจจา น่ากังวล

๏ พวกผู้ใหญ่ ไม่เว้น เป็นแบบอย่าง...........บ่เคยว่าง สร้างกรรม ทรามโฉดฉล

ทุจริต คิดชั่ว (แทบ)ทุกตัวตน...................โดยเฉพาะคน เป็นใหญ่ ในบ้านเมือง

๏ ขนาดครู บาอาจารย์ ยังหาญกล้า............ทำโฉดช้า ราคี มักมีเรื่อง

ให้สังคม ครหา ด่าเนืองๆ.........................มิประเทือง ปัญญา ประชาไท

๏ พระก็เมา เอาแต่ แส่ลาภยศ...................ดวงใจคด จดจ่อ ต่อคุณไสย

หลักศีลธรรม ความดี มิใส่ใจ.....................ธรรมวินัย คล้ายฝัน อันโสภา

๏ กิจทั้งหลาย มีใจ เป็นประธาน................ใจสามานย์ (ย่อม)บันดาลให้ ไคลคุณค่า

คนหมู่มาก ไม่รัก(ความ)ดี ไม่ปรีชา............เป็นปัจจุบัน ปัญหา น่า(เป็น)ห่วงเอยฯ

๒๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐

จาก <https://www.thairath.co.th/content/955550>

*ปลัดกระทรวงศึกษาธิการกล่าวว่า

...พบว่ามีครูบางคนเป็นหนี้สูงถึง 10-20 ล้านบาท
ทั้งนี้ ตนก็ไม่รู้เหตุผลว่าทำไมครูถึงมีการใช้จ่ายเยอะ จนต้องเป็นหนี้เป็นสินมากมายขนาดนั้น

จาก <http://www.thairath.co.th/content/474859>

ความสงบ : โคลงสี่สุภาพ

๑. เสียง(หยาด)ฝนหล่นลงใต้..............ชายคา

กระทบผืนพสุธา............................เปรียบได้

ดังดนตรีรัตติกาล์...........................สดับ

สอดรับความมืดให้.........................รมย์รื้นฤดีฯ

๒. ไม่มีสิ่งรุมเร้า................................รบกวน

บรรยากาศเงียบชวน.......................ชื่นแฉล้ม

จิตใจไป่แปรปรวน..........................จึ่งประสบ

ความสงบเสงี่ยมแง้ม......................แต่งแต้มสันติธรรมฯ

๓. กิเลสย่อมทำให้............................ปัญญา

มืดมนเกิดอวิชชา...........................แม่นแท้

ความกระสัน-ตัณหา.......................บังบด

หมดซึ่งรุจิราแล้.............................ไม่รู้ชั่ว-ดีฯ

๔. ยิ่งมีความดิ้นรน.............................แสวงหา

สรรพสิ่งในโลกา............................อยากได้

อยากให้เป็นเช่นมนา.......................กำหนด

อยากไม่ให้เป็น...ไซร้......................ยิ่งให้กระเสือกกระสนฯ

๕. ราคะ-โลภรนเร้า.............................อุรา

โทสะดั่งเดชา.................................ลุกไหม้(เดชา=ไฟ)

โมหะเสมือนลมพา-.........................ยุผาด(ผาด=เคลื่อนไปอย่างรวดเร็ว)

คลาดโอกาสสงบได้.........................พานเพี้ยงสุขศานติ์ฯ

๖. สมาทานศีลธรรมสร้าง......................ปัจจัย

อกุศลกรรมใด.................................งดเว้น

หัดควบคุมดวงหทัย..........................คงมั่น

พิจารณ์ปัญญาเฟ้น...........................ใฝ่รู้สัทธรรมฯ

๗. สุจริตกรรมกูลเกื้อ............................มิกังวล

คลาดไคลทุกข์-เภทผล.....................เพริศแพร้ว

บุญทานบันดาลดล...........................เอิบอิ่ม

ปริ่มใจเปี่ยมสุขแกล้ว........................ก้าวหน้าสถาพรฯ

๘. ปราศจากความเดือดร้อน....................ใดๆ

ภารกิจแกร่งไกร...............................ขับสู้

ปลอดปัญหาคาใจ............................(จึง)สงบสุข

ไม่เป็นทุกข์เพราะรู้............................จักใช้ชีวินฯ

๒๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐

วันอาทิตย์ที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

วิถีพุทธ : กลอนคติเตือนใจ

๏ อันวิ ถีพุทธ.........................ไม่ใช่ ใส่ชุด สีขาว

ปากป้อง ท่องป่าว....................ค่ำ-เช้า อาราธ (ธะ)นาศีล

พระเครื่อง ของขลัง..................มีตั้ง แต่หัว จรดตีน

กระหาย ป่ายปีน......................ยิ่งใหญ่ ยิ่งรวย ขึ้นไป

๏ ชวนคน เข้าวัด.....................สารพัด หลอกล่อ บริจาค

อย่างไม่ กระดาก.....................ยิ่งมาก บุญยิ่ง หลั่งไหล

(สอนคนอื่น)ลดกิเลส ตัณหา......แต่ว่า ตนเอง เพ่งใจ

อยากมี อยากได้......................ของเขา เอาไว้ ครอบครอง

๏ วิถี พุทธแท้.........................เริ่มแต่ เชื่อกฎ กรรมา

กิเลส ตัณหา...........................คือสา เหตุควร เฉทข้อง(เฉท=การตัด)

มิหลอก ลวงใคร......................มิเอา แต่ใจ ไร้ครรลอง

ถือความ ถูกต้อง......................ยกย่อง (อริยะ)สัจ๔ ประการ

๏ ดำเนิน ชีวี...........................ตามวิ ถีพุทธ สุทธา

อริยะ มรรคา(๘)......................ศาสดา ตรัสสอน สู่ศานติ์

ไม่ใช่ (แค่)ในวัด......................ปฏิบัติ ได้แม้ ในบ้าน

เป้าหมาย นิพพาน....................พ้นวัฏฏะ สงสาร ชาญชัย

๏ สัมมา อาชีพ........................อย่ารีบ โลภรวย ด้วยกิเลส

ทุจริต ผิดเลศ..........................ประเวศ มโนธรรม นำไสว(ประเวศ=การเข้าถึง)

มีพรหม วิหาร..........................ทาน-ศีล-ภาวนา ประไพ

ประหยัด กิน-ใช้.......................อยู่อย่าง เรียบง่าย ไม่ฟุ่มเฟือย

๏ ทำงาน ขันแข็ง....................ไม่แบ่ง ชนชั้น ฐานะ

รักษา สัจจะ............................ภาระ ไม่ทำ เฉยเฉื่อย

ไม่ยอม ท้อแท้.........................ถึงแม้ ปัญหา มีมาเรื่อย

เท้าไม่(ต้อง) เปล่าเปลือย..........ฝืนตน จนเมื่อย ทรมานฯ

๒๘ พฤษภาคม ๒๕๖๐

ความคาดหวัง : กลอนเปล่า

๏ ความคาดหวัง

เคียงคู่กับความสมหวังและผิดหวัง

ประดังบังเกิด

ความรู้สึกสุขและทุกข์ตามมา

๏ คาดหวังจากสิ่งที่ปรารถนาของตน

คาดหวังผลการกระทำของคนอื่น

เกิดขึ้นเป็นปกติวิสัยในหมู่ชน

ไม่นับรวมความคาดหวังจากสถานการณ์ใดๆในโลกใบนี้

ที่สร้างเงื่อนไขให้ชีวี
ให้มีมากยิ่งขึ้นไปกว่าเดิม

๏ ทุ่มเท พากเพียร พยายาม เพื่อความสำเร็จ

พร้อมเจตนารมณ์ อยากสมหวัง

แต่ทว่าในโลกแห่งความจริง

คาดเดาได้ยากยิ่ง กว่าที่เคยได้ยินได้ฟัง

ความผิดพลาดคลาดเคลื่อน

เปรียบเสมือนพลัง

ที่คอยขัดขวางความสำเร็จสมหวังดังปรารถนา

๏ "อะไรๆไม่ได้ดั่งใจ"

เป็นถ้อยคำที่มักได้ฟังใครต่อใครพร่ำบ่น

คล้ายเป็นกลไกของโลกใบนี้

หากไม่อยากผิดหวัง ไม่อยากทุกข์ใจ

ก็อย่าไปคาดหวัง

อย่าพลั้งฤดี

จัดการงานกิจให้เป็นไปตามวิถี

สุดความสามารถเท่าที่มี

มิต้องผูกพันอารมณ์ความรู้สึก...ไปกับมัน

๏ เมื่อไม่คาดหวังอะไร

จากใคร หรือสถานการณ์ใดๆ

จิตใจย่อมเป็นอิสระ

เมื่อปราศจากซึ่งพันธนะ

ชีวะย่อมประสบพบศานติ์

รู้จักบริหารจิตใจ

รู้จักปล่อยวาง...ช่างมัน

คือพัฒนาการอันสำคัญ

ของพฤฒิภาวะแห่งชีวินฯ(พฤฒิ=ความเจริญ,ความสมบูรณ์)

๒๘ พฤษภาคม ๒๕๖๐

วันเสาร์ที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

ศีลธรรมทำให้เป็นสุข : กลอนคติชีวิต

๏ แมว(วัด)น้อย คอยเลี้ยง ดูแล...................ถึงแก่ กรรมแล้ว วานนี้

หมาวัด พิฆาต ตัดชีวี................................ระหว่าง ที่เล่น ระเริง

๏ โลกนี้ มิใช่ สวรรค์..................................หลากอัน ตราย ใครเหลิง

มัวแต่ ต้องการ บันเทิง...............................จะกระเซอะ กระเซิง วอดวาย

๏ พบเห็น ผู้คน เติบใหญ่............................แต่ไร้ ความรู้ อยู่หลาย

(สังเกตว่า)เป็นคน สนแส่ แลสบาย...............มุ่งหมาย เสพสุข เสเพล

๏ คนต่าง คุ้นชิน (คำว่า)ศีลธรรม..................แต่(ส่วนใหญ่)ทำ ขำขัน หันเห

ชอบทำ ตามใจ ไม่คะเน.............................เกเร เสียผู้ เสียคน

๏ ไม่ยอม สำทับ บังคับจิต..........................ความคิด ทุจริต ฉ้อฉล

ไม่ยอม ยับยั้ง ตั้งกระมล.............................อยู่บน วิถี ศีลธรรม

๏ สอนไป ก็ไร้ ประโยชน์............................คนโฉด อุรา ระห่ำ

เมื่อไร้ ศรัทธา ย่อมกระทำ..........................ตามหลัก ศีลธรรม ไม่ได้เลย

๏ คนมี ศีลธรรม สำนึก...............................รู้สึก สบาย ใจเผย

ศีลระดม สมดุล คุ้นเคย..............................ชื่นเชย ชีวาตม์ สะอาดมี

๏ มุ่งหวัง ดั่งมนา สนอง.............................ครรลอง หมดจด สดศรี

เห็นค่า ศีลธรรม ความดี.............................ช่วยให้ ชีวี นิรามัยฯ(นิรามัย=เป็นสุข)

๒๗ พฤษภาคม ๒๕๖๐

ฉวยโอกาส(ทำดี) : กลอนหก

๏ โอกาส(ทำ)ดี ในชีวิต...................ย่อมประชิด อยู่เสมอ

โอกาส(ทำสิ่ง)ร้าย มักได้เจอ............เหมือนมาเสนอ กันทุกคน

๏ โอกาส(ทำ)ดี มีมากให้.................ตัดสินใจ สร้างกุศล

ทำความดี งามวิมล.........................บุญทานท้น ล้นหลั่งทวย

๏ สาธุชน ผู้ศรัทธา.........................ในสัมมา(ธรรม) อุตส่าห์ด้วย

สุจริตใจ ใฝ่อำนวย..........................โอกาสฉวย ทำความดี

๏ โอกาส(ทำ)ร้าย กรายมาเยือน.........มิคลาดเคลื่อน เบือนบัดสี

ละอาย-กลัว ผลชั่วมี........................(จึงจะ)รอดวิถี ราคีไคล

๏ ต่างจากคน กระมลชั่ว....................จิตเมามัว มากสาไถย

หาโอกาส ฉกาจไกร.........................ทำชั่วให้ ตามใจตน

๏ โอกาส(ทำ)ดี แม้มีมา....................มิปรารถนา ก่อกุศล

ปล่อยผ่านไป ไคลผจญ.....................เพราะมืดมน อวิชชา(มน=ใจ)

๏ (เมื่อ)มิสนใจ มักไม่เห็น..................โอกาสเช่น เฟ้นฉวยหา

เมื่อสนใจ มิไคลคลา.........................โอกาสมา มอบมากมี

๏ สิ่งสำคัญ คือความคิด.....................ทุ/สุจริต จิตวิถี

หนุนเนื่องให้ ใครชั่ว/ดี.......................สร้างคติ ชีวีเทอญฯ

๒๗ พฤษภาคม ๒๕๖๐

วันศุกร์ที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

ความเชื่อกับความยุติธรรม : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

๏ ......................................ความเชื่อ ของใคร

มิอาจ เปลี่ยนให้....................กลายเท็จ เป็นจริง

แลความ ไม่เชื่อ....................(ก็)ไม่เหนือ สัจสิ่ง

สิ่งที่ เป็นจริง........................(ย่อมจะ)จริงไม่ เปลี่ยนแปลง

๏ .......................................การพิ พากษา

ของคน มารยา.......................มักจะ แอบแฝง

มิจฉา ทิฐิ.............................อคติ เคลือบแคลง

อุปโลกน์ ตกแต่ง...................กลั่นแกล้ง การไกร

๏ .......................................คนพิ พากษา

เคารพ กติกา.........................สัตยา เสมอไม่

(บ้าง)กระทำ ลำเอียง..............หลีกเลี่ยง(กฎหมาย) ตามใจ

หยาบช้า สาไถย....................ไร้ศีล (ละ)ธรรม

๏ .......................................เหมือนเป็น ธรรมดา

คู่กาล เวลา...........................โลกา ระส่ำ

คนพิ พากษา.........................ที่ มนา ระยำ

สร้างความ ระกำ.....................เกิดทุก สังคม

๏ .......................................ยิ่งด้อย พัฒนา

ยิ่งประ จักษ์ตา.......................ชั่วช้า สะสม

ระบบ ยุติธรรม........................ต่ำเตี้ย โสมม

ยิ่งกว่า อาจม..........................อุดม เดนชน

๏ ........................................ส่งไป ศึกษา

อบรม ศาสนา.........................ก็หา เป็นผล

เมื่อ(ใจ)ไร้ ศีลธรรม.................ประจำ กระมล

ความคิด จิตจล.......................แต่อกุศล บาปกรรม

๏ ........................................เชื่อ(หรือไม่เชื่อ)ใน หลักฐาน

วัตถุ-พยาน............................คือการ ตอกย้ำ

ว่าหลัก ตัดสิน........................ใช้จินต์ (หา)ใช่ศีลธรรม

(เพราะฉะนั้น)มิควร เชื่อคำ........ว่ายุ ติธรรมเลยฯ

๒๖ พฤษภาคม ๒๕๖๐

ยารักษาอาการว้าวุ่นใจ : กาพย์ฉบัง๑๖

๏ จิตใจที่กระเสือกกระสน..................ดวงจินต์ดิ้นรน

ด้วยกลไกกิเลสตัณหา

๏ ยึดมั่นถือมั่นอัตตา.................(ย่อม)ปราศสติปัญญา

เปี่ยมโลกียะค่านิยม

๏ ประกอบด้วยความโง่งม.................อวิชชาสะสม

อุดมอุบาทว์อัชฌาศัย

๏ ขาดความสงบภายใน................ความคิดจิตใจ

อ่อนไหวไปตามมายา

๏ สิ่งปรุงแต่งแปลงชีวา................รสฤทธิ์อภิชฌา(อภิชฌา=ความโลภ,ความอยาก)

นำพาพิบัติขัดสน

๏ ความทุกข์โถมถากระมล...............ปัญหาประจญ

ร้อนรนทนเทวษทรมาน

๏ เภสัชรักษาอาการ..................คือความสงบศานติ์

สมาทานสันติวิถี

๏ สงบระงับปรับฤดี................ลด(ความ)อยากมากมี

ละกิเลสตัณหาอารมณ์

๏ ราคะ-โลภ-ร้าย-หลง ข่ม.................ขับไสให้จม

มลายคล้ายลมเลือนราง

๏ เมื่อกิเลสตัณหาเบาบาง..................จิตใสใจสว่าง

จะกระจ่างชีวิตพิชยาฯ(พิชย=ความชนะ)

๒๖ พฤษภาคม ๒๕๖๐

วันพฤหัสบดีที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

คำชม-คนชัง : กลอนสำนวนสุภาษิต

๏ ใครเลย ไม่เคย ประสบ.........................พานพบ กับการ เหยียดหยาม

(โดน)ดูถูก ด้อยค่า น่ารำคาญ...................เพราะเป็น สันดาน ของคน

๏ เอาตัว ชั่ว-ดี เป็นที่ตั้ง..........................คาดหวัง อัตตา มหาผล

โลกีย์ ชีวิน ดิ้นรน...................................ไม่สน คนอื่น ขื่นคณา(คณา=คณะ)

๏ อย่ามาด คาดหมาย ใครจะเห็น...............เราเป็น คนดี มีค่า

แทบจะ ทั้งนั้น พรรณนา...........................ชมเรา เพื่อหา ผลคืน

๏ คนมัก รักเรา เท่าผืนหนัง.......................คนชัง ดั่งเสื่อ เนื้อผืน(มัก=ชอบ)

คนไร้ ไมตรี มีดื่น.....................................คนอื่น ก็เป็น เช่นกัน

๏ อย่าเดือด ร้อนใจ ใครเร้น.......................ไม่เห็น (คุณ)ค่าเรา เคล้า(ขบ)ขัน

โดนเหยียด หยามบ้าง ช่างมัน....................ปราศความ สำคัญ อันใด

๏ เรามี ดี-ชั่ว ตัวเรา(ย่อม)รู้........................ไม่ต้อง การผู้ พินิจฉัย

หลักธรรม สัมมา อธิปไตย.........................เป็นใหญ่ ใช้ยัน ครรลอง

๏ ความจริง สิ่งที่ ควรวิตก..........................รู้อยู่ เต็มอก (ว่าเรา)ยังบกพร่อง

(ความ)ชั่วหลาก มากมาย ก่ายกอง..............ยังครอง ความคิด จิตใจ

๏ ขัดเกรา เราให้ ใสสะอาด........................พิลาส พัฒนา อัชฌาศัย

คำชม-คนชัง อย่างไร................................ให้คล้าย สายลม โหมศิลาฯ(ศิลา=หิน,ผา)

๒๕ พฤษภาคม ๒๕๖๐

เป็นชะตากรรม : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

๏ .......................................บางคน ประมาท

อ้างถ้า ถึงฆาต.......................มิอาจ เลี่ยง(ความตาย)ได้

หากถูก กำหนด......................(ต้อง)หมดอา ยุขัย

อาจต้อง บรรลัย......................(เพียง)ด้วยไม้ จิ้มฟัน

๏ ........................................(ความจริง)คนไม่ ประมาท

ยากจัก ถึงฆาต.......................(น้อย)โอกาส อาสัญ

มีอา ยุยืน..............................แช่มชื่น ชีวัน

ปราศโจทก์ โทษทัณฑ์............(เพราะ)ฉันทะ คุณธรรม(ความไม่ประมาท)

๏ .........................................การไม่ อุตส่าห์

แล้วมา บอกว่า........................เป็นชะ ตากรรม

ที่ต้อง ขัดสน..........................ยากจน ต้อยต่ำ

นั้นผิด คลองธรรม....................และความ เป็นจริง

๏ .........................................อย่ามัว แต่รอ

มือเท้า เง่างอ..........................ขอปา ฏิหาริย์สิ่ง

ปลุกจิต คิดสร้าง......................หาทาง อ้างอิง

ไม่เฉื่อย เนือยนิ่ง.....................ประวิง เวลา

๏ ..........................................แต่ถ้า พยายาม

สุด(ความสามารถ)แล้ว ก็ตาม......ยังทราม ต่ำช้า

ก็ต้อง ยอมรับ...........................กับโชค ชะตา

อย่าได้ วุ่นว้า...........................โศกา อาลัย

๏ ..........................................การมี ชีวิต

อย่าคอย แต่คิด........................โชคชะตา อาศัย

ต้องมี ใจสู้..............................เพียรอยู่ ร่ำไป

ผลเป็น เช่นไร.........................(ค่อย)ปล่อยไป ตามชะตาฯ

๒๕ พฤษภาคม ๒๕๖๐

*งามหน้า! ไทยเบอร์ 1 โลก
เสียชีวิตจากอุบัติเหตุจักรยายานยนต์ ตายเฉลี่ยวันละ 15 ศพ

จาก <http://www.manager.co.th/Around/ViewNews.aspx?NewsID=9600000052062>

วันพุธที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

ธรรมะมีไว้ใช้ : กาพย์ยานี๑๑

๏ ธรรมะ มีไว้ใช้........................มิใช่ไว้ ให้ท่องจำ

พูดจา ภาษิตคำ.........................(แสร้ง)ทำเป็น(คน)ดี มีศาสนา

๏ เพื่อขัด เกลาจิตใจ..................หามิใช่ ให้เอามา

แสวงลาภ-ยศ-สักการ์..................ก่อตัณหา เกลศหลาย(เกลศ=กิเลส)

๏ ปากพร้อง ปกป้องพุทธ.............ใจทุจริต คิดคุดพราย

พบเห็น เป็นมากมาย....................ในสังคม คนบาปหนา

๏ ธรรมะ ประพฤติชอบ..................ต้องประกอบ ด้วยสัจจา

จริงจัง ไม่ร้างรา...........................มีสัมมา ทิฐิ(เป็นพื้น)ฐาน

๏ เริ่มจาก การศึกษา.....................หลักศาสนา และอาจาร

อริยสัจ(๔)ชัชวาล.........................ด้วยมาตรการ แห่งเหตุผล

๏ เอาธรรม เป็นที่ตั้ง......................มิใช่คลั่ง ตามกระมล

ชีวิน ร้อนดิ้นรน.............................วนวิถี ราคีกระแส

๏ ธรรมะ ต้องปฏิบัติ(ตาม)..............จึงพิพัฒน์ จำรัสแล

คุ้มครอง ป้องดวงแด......................แผ่วิจิตร ติดตามเห็น

๏ ประพฤติ ยึดธรรมะ.....................ใช้ชีวะ ละลำเค็ญ

สุขสม อยู่ร่มเย็น............................เป็นสัจจา อานิสงส์เอยฯ

๒๔ พฤษภาคม ๒๕๖๐

ปฏิบัติธรรม..พูดง่ายกว่าทำ : กลอนคติสอนใจ

๏ การคิด ง่ายกว่าพูด.............................การพูด ง่ายกว่ากระทำ

โลกีย์ พิธีกรรม.....................................เทศนาธรรม ตามประสา

๏ คนสอน ไม่เคยทำ..............................อ้างสอนธรรม ของศาสดา

คนฟัง นั่งภาวนา...................................(ถึง)ปัญหาชีวิต คิดเวียนวน

๏ จบเทศนา กล่าวสาธุ............................ปานบรรลุ ถึงศุภผล

แยกย้ายไป ใช้ชีพชนม์...........................ตามหนทาง ร้างธรรมมี

๏ เปรียบเหมือนคน เก็บใบไม้...................เอาไปได้ แสนสุขี

อนิจจัง ทั้งๆที่.......................................ใบไม้นี้ มิใช่ผล

๏ กิเลส และตัณหา................................หากคิดว่า (เป็นสิ่ง)ธรรมดาของคน

ไม่ยอมตื่น ฝืนใจตน...............................คลุกระคน ทุกวี่วัน

๏ ถึงวันพระ นุ่งผ้าขาว............................สวดมนต์ปาวๆ ก็เท่านั้น

ถึงเทศนา มหากัณฑ์..............................อย่าหมายมั่น นิพพานใด

๏ ราคะ โทสะ โมหะ...............................เกิดในมนะ หาใช่ที่ไหน

การกำกับ บังคับใจ................................ลด-ละให้ หายไปพลัน

๏ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ.........................สัมผัสสิ่งใด ให้กวดขัน

อย่ามัวแต่ แส่สอนกัน.............................ทำให้มั่น ด้วยตนเทอญฯ

๒๔ พฤษภาคม ๒๕๖๐

วันอังคารที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

อายฝรั่ง : กาพย์ยานี๑๑

nursing home

อายฝรั่ง : กาพย์ยานี๑๑

๏ (ในอดีต)คนไทย เคยดูถูก.....................ว่าลูกๆ ฝรั่งมังค่า

เติบใหญ่ ก็ไคลคลา.................................ทิ้งมารดา แลบิดร

๏ คริสมาสต์ เทศกาล...............................จึงคิดอ่าน เยือนบ้านย้อน

(บ้างว่าเขา)ขับไส ไม่อาทร........................ส่ง(พ่อแม่)ไปบ้าน คนชรา

๏ ลูกไทย สมัยนี้......................................ดูให้ดี มิต่างหนา

ทอดทิ้ง บิดรมารดา...................................ตามมรรคา ทางหากิน

๏ สงกรานต์ วันปีใหม่................................จึงหวนไป หาถวิล

ไม่น้อย คล้อยโบยบิน.................................ผินลับตา ลาลับไกล

๏ ทิ้งแม่ พ่อแก่เฒ่า...................................โศกซึมเศร้า เหงาหวั่นไหว

เลี้ยงลูก เพื่ออะไร?....................................ลูกเติบใหญ่ ผลใดคืน?

๏ พ่อแม่ ไม่สอนสั่ง?..................................หรือลูกดั่ง เนรคุณดื่น?

จิตใจ กลายเป็นอื่น.....................................ไม่ชื่นชม กตัญญุตา

๏ ลูกหลาน บ้านเมืองเรา.............................ติดกาม-เหล้า เมายาบ้าฯลฯ

ดูละม้าย ร้ายแรงกว่า...................................ฝรั่งมังค่า ด้วยซ้ำไป

๏ บ้าน(พักคน)ชรา ของฝรั่ง.........................แก่เฒ่ายัง หวังพึ่งได้

อนิจจา ประเทศไทย...................................ถูกทิ้งให้ แก่ตายเองฯ

๒๓ พฤษภาคม ๒๕๖๐