คำชม-คนชัง : กลอนสำนวนสุภาษิต
๏ ใครเลย ไม่เคย ประสบ.........................พานพบ
กับการ เหยียดหยาม
(โดน)ดูถูก ด้อยค่า
น่ารำคาญ...................เพราะเป็น สันดาน ของคน
๏ เอาตัว ชั่ว-ดี
เป็นที่ตั้ง..........................คาดหวัง อัตตา มหาผล
โลกีย์
ชีวิน ดิ้นรน...................................ไม่สน คนอื่น ขื่นคณา(คณา=คณะ)
๏ อย่ามาด คาดหมาย ใครจะเห็น...............เราเป็น คนดี
มีค่า
แทบจะ ทั้งนั้น
พรรณนา...........................ชมเรา เพื่อหา ผลคืน
๏ คนมัก รักเรา
เท่าผืนหนัง.......................คนชัง ดั่งเสื่อ เนื้อผืน(มัก=ชอบ)
คนไร้ ไมตรี
มีดื่น.....................................คนอื่น ก็เป็น เช่นกัน
๏ อย่าเดือด ร้อนใจ ใครเร้น.......................ไม่เห็น
(คุณ)ค่าเรา เคล้า(ขบ)ขัน
โดนเหยียด หยามบ้าง
ช่างมัน....................ปราศความ สำคัญ อันใด
๏ เรามี ดี-ชั่ว
ตัวเรา(ย่อม)รู้........................ไม่ต้อง การผู้ พินิจฉัย
หลักธรรม สัมมา
อธิปไตย.........................เป็นใหญ่ ใช้ยัน ครรลอง
๏ ความจริง สิ่งที่
ควรวิตก..........................รู้อยู่ เต็มอก (ว่าเรา)ยังบกพร่อง
(ความ)ชั่วหลาก มากมาย
ก่ายกอง..............ยังครอง ความคิด จิตใจ
๏ ขัดเกรา เราให้ ใสสะอาด........................พิลาส
พัฒนา อัชฌาศัย
คำชม-คนชัง
อย่างไร................................ให้คล้าย สายลม โหมศิลาฯ(ศิลา=หิน,ผา)
๒๕ พฤษภาคม ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น