รักษาใจ : โคลงสี่สุภาพ
๑.
สิ่งสกปรกรกห้อง..........................ใดๆ
หากคนอยู่อาศัย............................ไขว่คว้า
เห็นเป็นงามวิไล............................สะอาด
ปราศจากความหน่ายร้า..................ย่อมต้องเพิ่มทวีฯ(ร้า=วางมือ)
๒.
ดวงฤดีคนก็คล้าย..........................คลึงกัน
หากเห็นว่าสามัญ..........................ปกป้อง
ความโฉดฉลกลกรรม์.....................ทุจริต
ย่อมติดใจใคร่ข้อง.........................อยู่ทั้งคืนวันฯ
๓.
สำคัญ(ความ)สะอาดเรียบร้อย..........รักษา
(ทน)เห็นสิ่งรกรุงรังตา....................ไม่ได้
รีบเก็บกวาดคลาดคลา....................สกปรก
ยกออกจากเรือนให้........................ดูแล้วพิพัฒน์ฯ
๔.
ดั่งสัตบุรุษทั้ง...............................หลายเป็น
ทุศีลเหมือนกลิ่นเหม็น.....................คละคลุ้ง
ความทุจริตเล็งเห็น.........................สกปรก
รกหูรกตาฟุ้ง.................................ต้องเร่งสะสางฯ
๕.
เหมือนอย่างของเครื่องใช้...............เรือนชาน
คง(ไว้)แต่สิ่งบันดาล.......................ประโยชน์ให้
(ใคร)สะสมขยะย่อมประจาน..............คนอยู่
ดูสกปรกรก;ไร้...............................ชาติเชื้อสุขุมาลฯ(สุขุมาล=ผู้ดี)
๖.
บัณฑิตย่อมเรียนรู้..........................รักษา
คุณธรรมครองอุรา...........................เพริศแพร้ว
ใจสะอาดประภัสสรา........................บริสุทธิ์
ประดุจสังข์ขัดแล้ว..........................เพชรแก้วเจียระไนฯ
๗.
มลทินทำจิตให้..............................มัวหมอง
จงกำจัดขัดกรอง.............................ขับพ้น
กุศลธรรม์ครรลอง............................สุจริต
บันดาลชีวิตล้น................................ด้วยโชค-สุข-วาสนาฯ
๑๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น