ธรรมะมีไว้ใช้ : กาพย์ยานี๑๑

ธรรมะมีไว้ใช้ : กาพย์ยานี๑๑

๏    ธรรมะ มีไว้ใช้........................มิใช่ไว้ ให้ท่องจำ

พูดจา ภาษิตคำ.........................(แสร้ง)ทำเป็น(คน)ดี มีศาสนา

๏    เพื่อขัด เกลาจิตใจ..................หามิใช่ ให้เอามา

แสวงลาภ-ยศ-สักการ์..................ก่อตัณหา เกลศหลาย(เกลศ=กิเลส)

๏    ปากพร้อง ปกป้องพุทธ.............ใจทุจริต คิดคุดพราย

พบเห็น เป็นมากมาย....................ในสังคม คนบาปหนา

๏    ธรรมะ ประพฤติชอบ..................ต้องประกอบ ด้วยสัจจา

จริงจัง ไม่ร้างรา...........................มีสัมมา ทิฐิ(เป็นพื้น)ฐาน

๏    เริ่มจาก การศึกษา.....................หลักศาสนา และอาจาร

อริยสัจ(๔)ชัชวาล.........................ด้วยมาตรการ แห่งเหตุผล

๏    เอาธรรม เป็นที่ตั้ง......................มิใช่คลั่ง ตามกระมล

ชีวิน ร้อนดิ้นรน.............................วนวิถี ราคีกระแส

๏    ธรรมะ ต้องปฏิบัติ(ตาม)..............จึงพิพัฒน์ จำรัสแล

คุ้มครอง ป้องดวงแด......................แผ่วิจิตร ติดตามเห็น

๏    ประพฤติ ยึดธรรมะ.....................ใช้ชีวะ ละลำเค็ญ

สุขสม อยู่ร่มเย็น............................เป็นสัจจา อานิสงส์เอยฯ

๒๔ พฤษภาคม ๒๕๖๐