ศีลธรรมทำให้เป็นสุข : กลอนคติชีวิต

ศีลธรรมทำให้เป็นสุข : กลอนคติชีวิต

๏    แมว(วัด)น้อย คอยเลี้ยง ดูแล...................ถึงแก่ กรรมแล้ว วานนี้

หมาวัด พิฆาต ตัดชีวี................................ระหว่าง ที่เล่น ระเริง

๏    โลกนี้ มิใช่ สวรรค์..................................หลากอัน ตราย ใครเหลิง

มัวแต่ ต้องการ บันเทิง...............................จะกระเซอะ กระเซิง วอดวาย

๏    พบเห็น ผู้คน เติบใหญ่............................แต่ไร้ ความรู้ อยู่หลาย

(สังเกตว่า)เป็นคน สนแส่ แลสบาย...............มุ่งหมาย เสพสุข เสเพล

๏    คนต่าง คุ้นชิน (คำว่า)ศีลธรรม..................แต่(ส่วนใหญ่)ทำ ขำขัน หันเห

ชอบทำ ตามใจ ไม่คะเน.............................เกเร เสียผู้ เสียคน

๏    ไม่ยอม สำทับ บังคับจิต..........................ความคิด ทุจริต ฉ้อฉล

ไม่ยอม ยับยั้ง ตั้งกระมล.............................อยู่บน วิถี ศีลธรรม

๏    สอนไป ก็ไร้ ประโยชน์............................คนโฉด อุรา ระห่ำ

เมื่อไร้ ศรัทธา ย่อมกระทำ..........................ตามหลัก ศีลธรรม ไม่ได้เลย

๏    คนมี ศีลธรรม สำนึก...............................รู้สึก สบาย ใจเผย

ศีลระดม สมดุล คุ้นเคย..............................ชื่นเชย ชีวาตม์ สะอาดมี

๏    มุ่งหวัง ดั่งมนา สนอง.............................ครรลอง หมดจด สดศรี

เห็นค่า ศีลธรรม ความดี.............................ช่วยให้ ชีวี นิรามัยฯ(นิรามัย=เป็นสุข)

๒๗ พฤษภาคม ๒๕๖๐