อภิสิทธิ์คือความลำเอียง : กลอนคติเตือนใจ
๏ ชาติใด ไม่มี อภิสิทธิ์?........................................ชีวิต คนไซร้ ไร้ความเสมอ(ภาค)
(คน)พร้อมจะ ลำเอียง เพียงเพิ่งเจอ...............เผอเลอ เป็นละเมิด (กฎ)กติกา
๏ ชอบ-ชัง ตั้งต้น กระมลเอียง................................มองเมียง เรียงราย ไปทั่วหล้า
ธรรมชาติ สันดาน คนด้านชา.........................ตัวข้า-ของข้า สำมะคัญ(สำคัญ)
๏ คนเห็น แก่ตัว แสนชั่วร้าย...................................พูดง่าย (แต่)ใครบ้าง คิดสร้างสรรค์?
มิเห็น แก่ตัว หัวใจมั่น...................................ศีลธรรม์ จรรยา เหนือหทัย?
๏ จึง(เกิด)ความ จำเป็น ประเด็นโลกย์.....................(อยาก)บรรเทา เศร้าโศก วิโยคไส
ต้องสร้าง สถานะ เหนือกว่าใคร.....................เพื่อได้ อภิสิทธิ์ นิตยา
๏ (รวย)ทรัพย์ ยศ สรรเสริญ เจริญสุข......................โลกธรรม ล้ำรุก ถูกปรารถนา
ใครมี สิได้ ใช้ชีวา........................................เดชา อภิสิทธิ์ สมจิตปอง
๏ สมบัติ ราชการ หากพาลเอียง.............................ใช้เพียง เยี่ยงเรา เป็นเจ้าของ
เอาตำแหน่ง หน้าที่ ช่วยพี่น้อง......................พวกพ้องฯลฯ = ทุจริต ผิดจรรยา
๏ แม้ใคร รู้เข้า ย่อมกล่าวโทษ................................ก่อเรื่อง เคืองโกรธ ครหา
(ประชาชน)พร้อมใจ ด่าทอ รอชี้หน้า..............ขนานนาม ต่ำช้า ว่า "ทรชน"
๏ (ช่วยเหลือ)ทำบุญ กับคน เพียงคนหนึ่ง...............ไฉนถึง ทำบาป กับราษฎร์ท้น?
บุญ-บาป กลับสนอง ต้องร้อนรน....................คืนคน ทุจริต เขลาคิดเอยฯ
๒๔ เมษายน ๒๕๖๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น