ความโง่ไม่ใช่ความผิด ความฉลาดไม่ใช่ความดี

                                                             

ความโง่ไม่ใช่ความผิด ความฉลาดไม่ใช่ความดี

ดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติ

ที่จะเห็นการรังเกียจคนที่มีสติปัญญาทราม ราวกับว่าเขาได้ทำความผิด / ชั่ว

และเห็นการชื่นชมคนที่มีสติปัญญาดี ราวกับว่าเขาได้ประกอบวีรกรรม / ความดีไว้

ยิ่งกว่านั้น

ยังมีผู้ที่มองคนซื่อสัตย์สุจริต ว่าเป็นคนโง่

มองคนเจ้าเล่ห์ฉ้อฉลว่า เป็นคนเฉลียวฉลาด

แต่แท้ที่จริงแล้ว

ความโง่ ไม่ใช่ความผิด.......ไม่ใช่ความชั่ว

ความฉลาด ไม่ใช่ความดี......ไม่ใช่ความถูกต้อง

แต่การทุจริต คิดคด ไร้ศีลธรรม ต่างหากที่เป็นความผิดและความโง่

การสุจริต ซื่อตรง มีศีลธรรม จึงเป็นความดี-ความถูกต้องและฉลาด

เพราะการทุจริต คิดคด ไร้ศีลธรรม จะส่งผลให้ผู้กระทำประสบกับความเสื่อม

 มีชีวิตที่ลำบากเดือดร้อน มีความทุกข์เป็นผล

การสุจริต ซื่อสัตย์ มีศีลธรรม จะส่งผลให้ผู้กระทำประสบกับความเจริญ

มีชีวิตที่สงบ สบาย และมีความสุขเป็นผล

แต่การที่มีใครทุจริต คิดคด ไร้ศีลธรรม แล้วได้ดี มีความสุข

อาจเป็นเพราะ เขาทำถูกกาลเทศะ  เช่น ทำตอนที่ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครรู้

ทำถูกกับคน เช่น คนทุจริตย่อมชอบคนทุจริตด้วยกัน

จึงยังไม่ได้รับผลชั่วในทันที

(แต่ถึงอย่างไร เขาจะได้รับความเสื่อมทรามของจิตใจและนิสัย ในทันที)

หรืออาจเป็นเพราะ เขาได้ทำดีเอาไว้แต่ปางก่อน ผลของความดี เพิ่งจะตามมาให้ผลในตอนนี้

แต่ถึงอย่างไร เมื่อผลของความชั่วที่เขากระทำได้ติดตามมาถึง

เขาย่อมไม่อาจหลบเลี่ยงผลกรรมไปได้

การที่มีบุคลใดสุจริต ซื่อสัตย์ มีศีลธรรม แล้วไม่ได้ดี หรืออาจได้ชั่ว

อาจเป็นเพราะ เขาทำไม่ถูกกาลเทศะ เช่น ทำตอนไม่มีใครเห็น ไม่มีใครรับรู้

ทำกับบุคคลที่ทุจริต ย่อมไม่บังเกิดผลดีใดๆ จนถึงอาจได้รับผลร้ายก็ได้

หรืออาจเป็นเพราะ เขาเคยทำกรรมชั่วเอาไว้แต่ปางก่อน แล้วเพิ่งได้รับผลในตอนนี้

แต่อย่างไรก็ตาม เขาย่อมได้รับความสุขใจ ความเจริญทางนิสัยในทันที

เมื่อผลของกรรมดีตามมาให้ผลเมื่อใด

เขาย่อมได้รับกุศลกรรมอีกอย่างแน่นอน

การทำความดีเป็นศิลปะ 
ต้องเลือกบทธรรม เลือกเวลา เลือกสถานที่ เลือกสถานการณ์

และเลือกคนที่ทำด้วย จึงจะได้ผลเร็ว

การมีชีวิต ต้องเลือกว่าจะดำเนินชีวิตอย่างไร ? ไปทางไหน ?

มีศีลธรรม หรือไร้ศีลธรรม ?

หากความสัจจ์จริงทุกสิ่งทุกอย่างปรากฏ

คงไม่มีใครทำความชั่ว คงต่างทำดีกันไปหมด

แต่ไม่ใช่ทำดีเพราะเป็นคนดี แต่เพราะกลัวผลของความชั่วต่างหาก

แล้วจะคัดแยกคนดีและคนชั่วออกจากกัน

จัดส่งให้ไปเกิด ไปอยู่ในภพเดียวกันได้อย่างไร ?

ด้วยความที่บุคคลผู้โชคดี มีวาสนา มีโอกาส มีประสบการณ์ด้านมิติที่ ๔ ,๕ ,๖....

ประสบการณ์ด้านจิตวิญญาณ โลกของเจตภูต และมิติภพอื่นๆนั้น มีน้อยแสนน้อย

ทั้งยังมีผู้คิดคด สร้างเรื่องโกหกพกลมไว้หลอกลวงคนอื่นอีกมากต่อมาก

อีกทั้งด้วยความที่เป็นสิ่งเหนือการพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์

จึงทำให้คนส่วนใหญ่ ที่ไม่มีประสบการณ์ ขาดโอกาส

ต่างพากันคิดว่า กฎแห่งกรรม ภพชาติ วิญญาณ ฯลฯ

เป็นเรื่องงมงาย ไร้สาระ เหลวไหล

เรื่องนี้ จึงพูดได้แต่เพียงว่า

เป็นไปตามกลไกของธรรมชาติ

เป็นบุญวาสนา เป็นวิบากกรรรม ของแต่ละคน

ช่วยอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้ ฯ

๒ กันยายน ๒๕๕๓