ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ
ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน
สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้
วันพฤหัสบดีที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2553
กลอนธรรมะ : ช่างหัวมัน
กลอนธรรมะ : ช่างหัวมัน
ช่างหัวมัน ชื่ออันนี้ มีมาฝาก ลอกเลียนจาก เธอทักไว้ ให้รับรู้
หัวข้อเขา เอามาไข อำใหม่ดู เจ้าของดุ ? จะสู้ง้อ ขอขมา
พรหมวิหาร สำคัญความ ธรรมอาศัย ประทับไว้ ในฤดี มีสิกขา
๑.เมตตา ๒.กรุณา ๓.มุทิตา ๔.อเบกขา. ธัมมาย้อน ก่อนพุทธกาล
๑.เมตตา ปรารถนา ให้ผาสุก ๒.กรุณา พาพ้นทุกข์ เป็นสุขศานติ์
๓.มุทิตา ยินดีตาม เขาสำราญ ๔.อุเบกขา กรรมตามการ ช่าง(หัว)มันเออ
สามข้อต้น ต้องสนใจ ไม่..ช่างหัว เห็นแต่ตัว=ความชั่วช้า อย่าเผยอ
ข้อสุดท้าย ควรใส่ใจ ปลงให้เจอ กรรมของเธอ อย่าเพ้อพัว..ช่างหัวมัน
อีกประการ สำคัญด้วย แส่ช่วยเขา มันไม่เอา เมา..มาด่า อย่าา..ช่วยย..ฉันน..
หรือช่วยไป กลับไม่เห็น เป็นสำคัญ ช่างหัวมัน..อย่าหวั่นไหว วางใจตรง
อีกประการ ทำการใด ไม่สำเร็จ เพียรพิเศษ สิ้นเหตุผล พ้นเหตุผง
จนหัวมุด สุดสามารถ อาจยกธง(ขาว) ต้องยอมปลง ตรงช่าง..มัน หมดปัญญา
อีกประการ ทัณฑ์วิบาก ทะลักทะลวง เพราะผลพวง ล่วงทุรกรรม ทรามบาปหนา
ต้องอดกลั้น ต้านคำนับ รับชะตา บทเรียนว่า อย่าทำชั่ว! ทำตัวดีๆ
อีกประการ อันรูปกาย ได้กำเนิด ไร้ประเสริฐ เพริศพิไล ไม่อาจหนี
ยิ่งล่วงวาร ยิ่งลาญวัย ยิ่งไร้ดี ไม่รู้ไม่ชี้ ดีกว่าชัง..ช่างหัวมัน
หลายประการ พรรณนา มาไม่หมด ยกบางบท โปรดพิจารณา พาสังสรรค์
มีชีวิต หัดคิดเป็น เห็นสัจจธรรม์ จะแผ้วพาล รันเภทภัย สุขใจเอย ฯ
๙ กันยายน๒๕๕๓
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น