กลอนความรัก : ความรัก
รักมักเริ่ม ประเดิมใจ ยามได้เห็น รูปที่เฟ้น เป็นที่รัก อยากหลงใหล
ได้ยินเสียง สำเนียงถ้อย สร้อยจับใจ อยู่ใกล้ใกล้ ได้แอบคิด สนิทนาน
รักที่เกิด เตลิดไว มิใช่รัก อย่าทึกทัก ว่ารักแท้ แม้สมาน
ยิ่งรักแรก ยิ่งแทรกซ้อน ร้อนรนราน สัญชาตญาน บันดาลให้ ใจรวนเร็ว
ความลุ่มหลง ปักตรงใจ ให้มืดบอด ปัญญามอด สติไหม้ ทำไหลเหลว
รีบสัมพันธ์ สานชู้สาว เอาให้เร็ว ไม่รู้เหว หรือเปลวไฟ ไถลตัว
ความรักคือ สื่ออารมณ์ ผสมผสาน สายสัมพันธ์ พานผูกจิต ติดในหัว
เมื่อรักเปิด เกิดตัณหา ละล้าละลัว ไม่รู้ทั่ว ทำชั่ว/ดี สติจาง
รักคือเล่ห์ เสน่หา ธรรมชาติ บงการสัตว์ มุ่งมาดกิจ ชีวิตสร้าง
หากฉลาด อาจเพ่งเห็น เป็นหลุมพราง แรงดูดคว้าง ยากยั้งหยุด หลุดรอดภัย
รักคือบ่วง ล่วงครรลอง ใครมองรู้ รักชักชู สู่สัตว์เลี้ยง เพี้ยงผลักไส
รักผูกหลวม แต่สวมแน่น รึงแกนใน ยากที่ใคร ตัด-ไข-แก้ แพ้พลัง
รักคือน้ำ ลำธารเชี่ยว คดเคี้ยวชัด ใครพลั้งพลัด ถูกซัดไหล ไม่เห็นหลัง
ดูดจมลึก ยากตรึกตรง งง..งวย..งั่ง ไม่รู้ทาง ไม่รั้งทิศ ไม่พิจารณา
รักคือกับ สลับดัก มักว่าดี ต่างอยากมี ต่างอยากรัก ต่างอยากหา
แต่ใครเล่า เข้าใจรัก สักเมล็ดงา รู้ไหมว่า ที่ว่ารัก...รักอย่างไร ?
รักต่อเขา? หรือรักเรา? ขอเขลาถาม รักเพื่อความ สุขของเรา? เขาสุขไหม?
รักเพื่อจอง เป็นเจ้าครอง เช่นของใช้? รักเพื่อให้? ไม่หวงแหน? เป็นแฟนกัน?
รักเพื่อหา มารับใช้ ไร้ศักดิ์ศรี? รักเพื่อมี มิน้อยหน้า สาระขันธ์?
รักเพื่อได้ เพื่อนใกล้ชิด พิศชีวัน? รักเพื่อสรรค์ สร้างครอบครัว รั้วสกุล?
รักเพื่อเล่น เช่นชั่วคราว ราวแก้ขัด? รักเพื่อหัด ลองดาดดู รู้รสสุนทร์?
รักเพราะมัน ทันสมัย เราวัยรุ่น? เพราะง่านงุ่น ขาดไม่ได้ ใจมันเหงา?
รักอย่างไร? อย่าให้รัก หนักหน่วงจิต! รักชีวิต คิดครวญใคร่ อย่าให้เขลา
รักต้องดี มีประโยชน์ โทษบางเบา รักและเศร้า อยู่เคล้าคละ อยากจะเตือน
รักเฉกเช่น น้ำเย็นหวาน ปั่นใส่สี รักมักมี เหมือนเวทมนตร์ ดลใดเหมือน
รักล่อใจ ให้ลุ่มหลง ลงเลอะเลือน รักจักเฉือน เปื้อนชีวิต หากผิดคน
คิดจะรัก หักห้ามใจ รอไว้ก่อน หากยังอ่อน ประสบการณ์ พานสับสน
รักวัยเยาว์ มักเขลาง่าย ไม่วิมล รอให้พ้น เบญจเพส เขตปลอดภัย
ความเขลามัก ผลักเสือกไส ให้ใหลหลง คิดว่าคง ดำรงรัก สลักไศล
จึงทุ่มเท ให้ทุกสิ่ง ทิ้งกายใจ ที่สุดใคร? ได้สมรัก สมอยากจริง?
๗ กันยายน ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น