กลอนคติสอนใจ : ปาก - ใจ
ก่อนถ้อยคำ เคลื่อนสำรอก ออกจากปาก จงตระหนัก หลากสุจริต ไม่มิจฉา
กล่าวกับใคร? ที่ไหนอยู่? รู้กาลา? ยาก-ขัดตา อย่าพลั้งปาก รู้จักจบ
ปราศรัยโดน คนใจร้อน อย่าร้อนใจ สติไว ได้สัญญา ตั้งสงบ
เขาเร่าร้อน เราย้อนเย็น เป็นทำนบ เขาเร้ารบ เรานบน้อม ตะล่อมไตร
คนกระล่อน ใจปล้อนปลิ้น ลิ้นหลายแฉก สติแตก ตอกแสกหน้า หาควรไม่
จงศรัทธา วาจาสัจจ์ ขจัดภัย ตั้งมั่น...ไม่ ทุจริต ผิดหลักธรรม
พาลปากร้าย ใจหยาบช้า สาป..มาเกิด จงรู้เถิด เตลิดตอบ ยิ่งบอบช้ำ
เท่ากับสุม รุ่มฟอนไฟ ให้ลุกลำ(ลาม) ถนอมคำ สำนวนนุ่ม ชุ่มชื่นใจ
วาทะดี มีเมตตา ชโลมโลก ละลายโศก อกอบอุ่น การุญไหล
ความอ่อนน้อม ถ่อมอัตตา พาอวยชัย แม้นพานภัย ช่วยคลายข้อง พร่องไพรี
คนใจแคบ แสบกระสัน หมั่นเอาเปรียบ กระทบกระเทียบ เหยียบย่ำ ทำเสียดสี
จะถือสา มาใส่ใจ ทำไมมี เป็นราคี ระคายเคือง เปลืองน้ำใจ
จะถือสา มาใส่ใจ ทำไมมี เป็นราคี ระคายเคือง เปลืองน้ำใจ
ประยูรญาติ ใคร่บัดสี ย่อมมีบ้าง ปลงปล่อยวาง อย่าหวังเฝือ เหลือวิสัย
แม้นอ่อนกว่า การว่ากล่าว ไม่เท่าไร ญาติผู้ใหญ่ อย่าไปแส่ (จะ)แล่เนื้อเรา
อเสวนา พาลพล มิยลแยก พี่น้องแผก แตกต่าง ก็ช่างเขา
ยิ่งเป็นพาล สันดานชั่ว ฉ้อ-มัวเมา ตัดเยื่อเหย้า เผาใยญาติ ขาดสิ้นกัน
ยิ่งเป็นพาล สันดานชั่ว ฉ้อ-มัวเมา ตัดเยื่อเหย้า เผาใยญาติ ขาดสิ้นกัน
มีอำนาจ พึงหวาดไหว ในอำนาจ ซึ่งพิฆาต ขจัดดี สติศัลย์
หลงอำนาจ ล่วงอัจจัย บรรลัยรัน อวสานติ์ คุณคันธ์สิ้น ทรามอินทรีย์
หลงอำนาจ ล่วงอัจจัย บรรลัยรัน อวสานติ์ คุณคันธ์สิ้น ทรามอินทรีย์
ธรรมชาติ สัตว์จริต ริษยา ปรารถนา แต่ตนเลิศ ประเสริฐศรี
อยากจะได้ ใคร่จะครอง จ้องจะมี ใครได้ดี ทนมิได้ ไฟสุมทรวง
ผู้อบรม พรหมวิหาร สำราญฤทธิ์ ประหนึ่งชิด ประดิฐชม พรหมสันติ์สรวง
เมตตา ก...รุณา มุ...ทิตา ตวง รำลึกล่วง อุเบกขา ชลาลัย
เมตตา ก...รุณา มุ...ทิตา ตวง รำลึกล่วง อุเบกขา ชลาลัย
การแก่งแย่ง เข้าแข่งขัน บุราณศึก ชำนะคึก พ่ายตรึกตรม ซมไสล
หมั่นประชัน ขยันแข่ง แกล้งกันใย โลกกว้างใหญ่ ให้เพียงพอ รอแบ่งปัน
หมั่นประชัน ขยันแข่ง แกล้งกันใย โลกกว้างใหญ่ ให้เพียงพอ รอแบ่งปัน
คุณธรรม งามระยับ รับผิดชอบ เป็นระบอบ กรอบระบบ พิภพสันติ์
การกระทำ กรรมอะไร? กรายกรีดกัน? จิตแข็งขัน ยอมรับผิด พิสิฐเทอญ ฯ
๓๐ สิงหาคม ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น