ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันศุกร์ที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2553

กลอนสอนใจ : นกแสก

                                                 

กลอนสอนใจ : นกแสก
     
      หลังเมฆฝน พ้นขอบฟ้า อำลาบ่าย               คืนเดือนหงาย ฟ้าใสสวย ด้วยดาวไหว
เดือนเรียวยิ้ม งามพริ้มพราว ราวสาววัย               ลมเย็นไล้ ใจรื่นแล้ แม้เอกา

      เสียงนกแสก แขวกแขวกร้อง ก้องประกาศ     รีบมองปราด กวาดหาตัว ทั่วทิศา
แสงจันทร์ฟื้น ขึ้น ๕ ค่ำ รำไรรา                        กลางนภา ละลอยขาว ราวเทพี

      ขนแสกขาว พราวภูษา อัปสร                     โบกปีกว่อน ร่อนถลา งามราศี
เยี่ยงเจ้าหญิง ยิ่งบุษบา ยามราตรี                      ดั่งราชินี รติกาล นิรันดร

      ค่านิยม ประโคมเล่า คนกล่าวหา                 ปรามาสด่า ว่านกผี คติสอน
นิยายผี มีนกแสก แทรกทุกตอน                   เสียงนกหลอน  ย้อนนานเนา ครั้งเยาว์วัย

      จนเติบใหญ่ ได้ศึกษา รู้ค่านก                    ผู้ปักปก สวน..รกหนู กู้เสียไส
นกแสนสวย ด้วยลมปาก จากพิไล                     เป็นนกภัย เครื่องหมายผี หนีวิญญาณ

      ดั่งเฉกเช่น ความเห็น "ตาย" เป็นภัยพราก      กลัวกันควัก ไม่อยากตาย ไร้แก่นสาร
ไม่คิดดู อยู่กับตาย ใดทรมาน                          ต่างต้องการ วัยกัลป์กัป นับโกฏิปี

      หาก"ตาย-เป็น" เห็นเพียงแค่ กระแสวัฏฏ์       ธรรมชาติ สัตว์ทั้งหลาย ไม่อาจหนี
อยู่จนแก่ ยักแย่ยักยัน อันใดดี                          โรคราวี สติเฟือน เลอะเลือนไฟ

      หลังจากตาย ได้เกิดใหม่ ยังไงเล่า           อยากแก่เฒ่า หรือเยาว์สวย ด้วยวัยใส?
อนิจจัง สังขารเสื่อม เอือมอรทัย                        ชีวิตใหม่ รอให้เป็น โปรดเห็นเทอญ ฯ

                                                             ๑๗ กันยายน ๒๕๕๓

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น