กลอนธรรมะ : ความถูกต้อง
เที่ยงระทม โพยมเลือน เหมือนสายัณห์ สุรีย์ราน ผันลับ ดายดับสูญ
เมฆทะมึน ครืนคละ ทวีคูณ พายุหมุน พูนพัด สะบัดไพร
พิรุณริน รินลัด ไกลกราดกราด ประเดี๋ยวดาษ ดาษรุม กรูมดาใกล้
คำรามครืน ครืนครัด ขัดคลอนใจ ตระหนกใน ในอำนาจ ธรรมชาติมี
อากาศชื้น รื้นเย็น ชวนเร้นหลบ หยาดฝนกลบ รบหลั่ง หลังคา(สังกะ)สี
น้ำใสใส ย้ายหยด รดปฐพี ดั่งดนตรี ปี่เป่า เร้าอารมณ์
ชายคาเอียง เคียงระ พฤกษชาติ "กันเกรา"ลาด กวาดกิ่ง พิงผสม
"แก้ว"ตะคุ่ม พุ่มพลอด ลอดลั่นทม ใบหนามคม "การะเกด" เข็ดฤดี
น้ำขังลุ่ม ชุ่มแช่ ชะแง้หญ้า เคยแห้งครา มาบัดดล ยลผ่องศรี
กรวดรายเรียง เพียงพราว ราวมณี สะท้อนสี ระวีรุ้ง รุ่งรำไพ
ธรรมดา ธรรมชาติ ของสัตว์โลก ย่อมวิโยค โศก-สุข ทุกข์ผลัดไส
เพียงศึกษา ปฏิบัติ ขัดเกลาใจ ธรรม-วินัย ให้ปัญญา สติติง
ถึงพาลไพร่ ว่ายเวียน มาเบียนเบียด อย่าคร่ำเครียด โกรธแค้น แม้นผีสิง
ความพยาบาท อาชญา จงประวิง สงบนิ่ง อิงโอษฐ์ ฟังพจนา
กฎแห่งกรรม ค้ำฟ้า สกลภพ ทุ..กรรมสบ ทบซ้อน ย้อนโทษา
ตั้งกุศล วิมลเจตน์ เวทนา ย่อมชยา โทสะปริตร ไร้พิษภัย
สามัญชน หากยลแยก มิแปลกสัตว์ ธรรมประวรรต สัจจกล ฉงนไฉ
อกุศล ผจญก่อ ตามพอใจ พาลพิสัย อคติ วินัย-ธรรม
แม้นรักดี มีศีลธรรม ประจำจิต สุจริต ไม่มิจฉา สุปถัมภ์(สุ+อุปถัมภ์)
ย่อมยึดธรรม ความถูกต้อง ท่องก่อนทำ ผลแห่งกรรม งาม-ดี-สุข ทุกเมื่อมี
มั่นคงคู่ อุเบกขา อารมณ์ลักษณ์ ขันติหนัก จักสงบ ประสบศรี
เสริมกุศล ทนอาเทศ กิเลสที สรรค์ปิติ ที่ถูกต้อง ตามคลองธรรม
เสริมกุศล ทนอาเทศ กิเลสที สรรค์ปิติ ที่ถูกต้อง ตามคลองธรรม
ความถูกต้อง ครรลองธรรม ตามบัญญัติ ไม่ปกปราชญ์ อิงอัตตา สะอาดล้ำ
เป็นระเบียบ เปรียบวินัย ใช้ง่ายงำ ยุติธรรม ไม่ลำเอียง เถียงแถใคร
ความถูกต้อง ต้องศึกษา หาความถูก ต้องประยุกต์ ถูกธรรมบาล ลานหลากไหล
เลือกธรรมผิด ย่อมติดข้อง ต้องทำใจ ศึกษาใหม่ ใช้ให้คล่อง ช่ำชองกล
เลือกธรรมผิด ย่อมติดข้อง ต้องทำใจ ศึกษาใหม่ ใช้ให้คล่อง ช่ำชองกล
ความถูกต้อง คือช่องทาง สว่างไสว จึงมั่นใจ ในหนทาง สร้างกุศล
มิใช่ว่า อุปาทาน มั่นใจตน อย่างที่คน ล้นกิเลส สอนเกศกัน
มิใช่ว่า อุปาทาน มั่นใจตน อย่างที่คน ล้นกิเลส สอนเกศกัน
ความถูกต้อง เกราะป้องกัน กั้นกิเลส เสมือนเขต กิเลสปลอด ยอดเขตขัณฑ์
ป้องกันตน พ้นทางผิด ปิดทางทัณฑ์ ชูชีวัน มั่นคงคุณ กูลฟ้าดิน ฯ
๓๐ สิงหาคม ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น