ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันเสาร์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2553

กลอน : สัจจะ จากป่าดิบ

                                                                


กลอน : สัจจะ จากป่าดิบ


      เดินเท้าเปล่า เอกา ในป่าดิบ                ไม่เร่งลิบ ลงเขา แต่เช้าตรู่
สองข้างทาง ระวังระไว สายตาดู                  อาจมีผู้ ไม่เอ่ยนาม ตามกัดกิน

      ใกล้พรรษา กลางป่าฝน หนทางลื่น         ตะใคร่ขึ้น ทางชื้นชัน ธารกรวดหิน
จีวรเปียก ไอหมอกฝน โคลนเศษดิน             ไม่ได้ยิน สุ้มเสียงสัตว์ ประหลาดใจ

      ป่ายามเช้า มีเรา เดินเปล่าเปลี่ยว            ส่วนสัตว์เที่ยว กลางคืน ฟื้นเคลื่อนไหว
คนหากิน กลางวัน ทำงานไป                      แสงสูรย์ไร้ ควรหลับ กลับเรือนนอน

      แหล่งบันเทิง เริงรมย์ สังคมรื่น              ทนเที่ยวฝืน ธรรมชาติ ขาดพักผ่อน
อบายมุข มิจฉาชีพ รีบตะลอน                     โฉดชั่วซ่อน ร่อนหาเหยื่อ เพื่อทรัพย์ปลง

      อย่ามัวเมา เหล้าแสงสี ดนตรีกล่อม         นารีล้อม ยั่วย้อมใจ ให้ไหลหลง
บุรุษเข้ม เลาะเล็มใคร่ ให้งวยงง                   ปล่อยกายลง ปลดเปลื้องผ้า ละอายไร้

      อนาคต หมดไป เพราะใจป่วน               สังคมชวน แส่หา ราคะไส
ไม่รักนวล สงวนตัว หนักหัวใคร ?                 พ่อแม่..ไห้ ลูกใจแตก แหลก..ระทม

      ต้องสอนสั่ง แต่ยังเล็ก เด็กเรียนรู้           ทำให้ดู ครูในบ้าน ขั้นปฐม
หลักดำเนิน เผชิญชีวิต พิษสังคม                 ปลูกค่านิยม ศีลธรรมสัตย์ ขัดเกลาใจ

      ไม่ถ่ายทอด คุณความดี มิแตกต่าง         เท่ากับสั่ง สร้างให้ชั่ว ฝังหัวไว้
พ่อฉ้อฉล แม่มารยา สอนอะไร ?                 ลูกแจ้งใจ ให้ถือสาก ปากท่องศิล(ศีล)

      ความหลงใหล ในวัตถุ ลุกิเลส              ปฏิเสธ เฉดเวรกรรม ความดีสิ้น
การทุจริต ผิดจรรยา เป็นอาจิณ                   หลังแผ่นดิน กลบหน้า นรก..รอ ฯ

                                                        ๒๐ มีนาคม ๒๕๕๓

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น