ด้วยธรรมดา แมลงวัน สำคัญหอม ใคร่ไต่ตอม ปฏิกูล มูลขี้ฝอย
ส่วนภุมริน กลิ่นสุคนธ์ ระคนลอย ชื่นชม้อย ช้อยมาลี รดีดล
ชาติสุนัข รักชุมนุม เข้ากลุ่มฝูง ท่องเที่ยวจูง พุ่งระราญ พาลสถล
ผีเสื้อสวย บินนวยนาด มาดวิมล เคล้าระคน ยล..บุปผา คราละเมียด
คนสกปรก ไม่รกตา เสื้อผ้าเปรอะ บ้านเลอะเทอะ เขลอะรกกรัง ไม่รังเกียจ
คนสะอาด เห็นขัดตา หน้าเคร่งเครียด นึกเสนียด คิดเดียดฉันท์ ปานขยะ
คนสะอาด เห็นขัดตา หน้าเคร่งเครียด นึกเสนียด คิดเดียดฉันท์ ปานขยะ
คนชอบชื่น ของมึนเมา เข้ากันได้ ปานเชื้อสาย ใกล้สนิท ติดผัสสะ
คนไม่รื่น ของมึนเมา ร้าวอุระ ไม่ปรารถนา ประสบหน้า เหมือนหมา-แมว
คนไม่รื่น ของมึนเมา ร้าวอุระ ไม่ปรารถนา ประสบหน้า เหมือนหมา-แมว
คนใจคด ชอบปดโป้ โม้ตอแหล ไม่เห็นแม้ เป็นความผิด นอก..รีต-แถว
คนซื่อตรง คงความสัตย์ ยึดนาถแนว ใจกล้าแกล้ว จิตแน่วแน่ แม้ตัวตาย
คนโลภมาก เห็นความอยาก หลากประโยชน์ ทางรุ่งโรจน์ พาโชติช่วง ล่วงจุดหมาย
คนไม่โลภ ขบคิด "อยาก ใยมากมาย? พอกิน-ใช้ คลายเดือดร้อน คือพร..พรหม"
คนไม่โลภ ขบคิด "อยาก ใยมากมาย? พอกิน-ใช้ คลายเดือดร้อน คือพร..พรหม"
คนลุ่มหลง ประสงค์กาม ใจด่ำกฤตย์ ทำ-พูด-คิด จริตจะก้าน ตัณหาห่ม
คนราคะ ละเบาบาง ร้างอารมณ์ ไม่นิยม สังคมด้วย คิดป่วยการ
คนราคะ ละเบาบาง ร้างอารมณ์ ไม่นิยม สังคมด้วย คิดป่วยการ
คนไม่ซื่อ ถือทุจริต เป็นนิสสัย เข้ากันได้ ใครทุจริต เป็นมิตรขาน
คนสุจริต ผิดสำแดง เป็นแมง-มาร ยากสัมพันธ์ ผสานมิตร คิดขุ่นเคือง
คนใจร้าย ใช้กำลัง หวังทำร้าย ย่อมชอบดาย ใครมาด้วย ช่วยหาเรื่อง
คนรักสงบ พบเรียก "อัน ธพาล"เขื่อง ไม่อยากเยื้อง ย่างเบื้องใกล้ ใจรำคาญ
คนรักสงบ พบเรียก "อัน ธพาล"เขื่อง ไม่อยากเยื้อง ย่างเบื้องใกล้ ใจรำคาญ
คนไม่มี กฎวินัย ไร้ระเบียบ ตั้ง"ตน"เทียบ ทำตามใจ ใช้เป็นฐาน
คนระเบียบ เปรียบ"วินัย" ใฝ่หลักการ ธรรมาภิบาล ประสานคิด ประสิทธิ์กรรม
คนระเบียบ เปรียบ"วินัย" ใฝ่หลักการ ธรรมาภิบาล ประสานคิด ประสิทธิ์กรรม
คนรักง่าย มักหน่ายเร็ว ใจเหลวไหล ใคร่คบใคร ร่วมใจเร็ว เหลวถลำ
คนใจพล่าน ร่านทุรัง ไม่ยั้งกรรม อย่าได้นำ ทำเมีย-ผัว ทุกข์หัวใจ
คนใจพล่าน ร่านทุรัง ไม่ยั้งกรรม อย่าได้นำ ทำเมีย-ผัว ทุกข์หัวใจ
คนรักแข่ง ชอบแต่งกาย หมายสำอาง ชอบเดินทาง ช่างท่องเที่ยว เชี่ยวไฉน
รักสนุก สุขสำราญ บันเทิงใจ มักจัญไร ไม่เอาการ คร้านเกียจงัน
รักสนุก สุขสำราญ บันเทิงใจ มักจัญไร ไม่เอาการ คร้านเกียจงัน
อย่าสยบ ยอมนบนอบ มอบกาย-ใจ ให้กับใคร ใดในโลก ล้นโศกศัลย์
ไม่มีใคร รักใคร่เรา เท่าเรานิรันดร์ เป็นหลักการ อันพุทธองค์ ทรงสอนเอย ฯ
ไม่มีใคร รักใคร่เรา เท่าเรานิรันดร์ เป็นหลักการ อันพุทธองค์ ทรงสอนเอย ฯ
๑๗ เมษายน ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น