กลอนคติชีวิต : น้ำค้าง

น้ำค้าง : กาพย์ยานี ๑๑

     น้ำค้าง บนฟางข้าว             อ่อนเยาว์ ราวคราวดรุณ

แสงทอง ส่องอบอุ่น                 หมอกหนาวหนุน ละมุนละไม

     คำเทียบ เปรียบน้ำค้าง         ประดุจดั่ง ร่าง-ชีพ-วัย
ชั่วคราว ยืนยาวไม่                   เพียงภาพฉาย พรายมายา

     ในยาม น้ำค้างยัง               กระเพื่อมพรั่ง บนฟางนา

มั่นคง ทรงคุณค่า                    แม้ใครว่า แค่น้ำค้าง

     ชีวิต แม้นิดน้อย                 ใช่อาจปล่อย ลอยเคว้งคว้าง

ต้องกิน-ใช้-ไข้-วาง                  อนาคต จรดชีวิต

     น้ำค้าง ลางเลือนหาย           ฤามีใคร หมายตามคิด ?
คนตาย หลายตามติด                สังสารฤทธิ์ ทรงสิทธิ์ธรรม ฯ

                                            ๒๕ ธันวาคม ๒๕๔๐