ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันเสาร์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2553

กลอน : สัจจะ จากนกอีแพรด แถบ..อกดำ



กลอน : สัจจะ จากนกอีแพรด แถบ..อกดำ


      ครั้นยามสาม ความดำมืด ยังยึดครอง          อีแพรด..ร้อง ทำนองหวาน กังวานไหว
บอกให้รู้ อยู่หากิน ถิ่นของใคร                        หลังเสียงใส ไร้เสียงสู้ คู่แสดง

      นกอีแพรด แถบ..อกดำ(Fied Fantail) สมคำเล่า     ตื่นก่อนเช้า เอาการงาน ขยันขันแข็ง
ตัวไม่ใหญ่ แต่ใจกล้า ทะมัดทะแมง               คนยังแหยง นกแข็งสู้ โฉบขู่ครอง

      ในความเงียบ งามเปรียบได้ เหนือใดสิ้น    ความเคยชิน ยินสรรพ์เสียง เคียงสนอง
ความสงบ คำรบแรก แปลกทำนอง               ความเคยจอง ยอมย่องยก เหนือโลกย์ธรรม

      ทอดสายตา นอกหน้าต่าง สู่กลางหาว       มวลหมู่ดาว วับวาวทั่ว แต่หัวค่ำ
ดุจมณี ราตรีรับ ประดับนำ                          เฉกเช่นงาม ประจำใน วัยดรุณ

      ดาวจระเข้ เพ..ลานี้ จะลี้ลับ                    นภาปรับ สับเปลี่ยนสี ท่วงทีสุญ
จากสีมืด เป็นสีม่วง ล่วงอรุณ                        แสงทองอุ่น สาดคุ้นเคย เลยราตรี

      บางคนตื่น- ตา..แต่ใจ ยังใฝ่ฝัน               แส่กระสัน อยากจะได้ หมายศักดิ์ศรี
ยศตำแหน่ง ทรัพย์ความรัก ฯลฯ โลภอยากมี      ตามยินดี ค่านิยม สังคมวาง

      อย่าเชื่อใคร ในลมถ้อย และรอยยิ้ม         หน้ากรุ้มกริ่ม ซ่อนทิ่มแทง แสร้งเสสร้าง
วาจาสัจจ์ อาจไม่เพราะ เสนาะพราง               ประโยชน์สล้าง ยั้งชีวา ดั่งยารมย์

      ทำสิ่งใด ให้คำนึง ถึง"จังหวะ"                 ดูวาระ สถานการณ์ อันเหมาะสม
ทำไม่ได้ ให้คอยก่อน ผ่อนวิกรม                   หาญหักโหม ขืนกรมรัน เสียการไกล

      งานทุกสิ่ง ต้องจริงจัง อย่าวางจิต             ภารกิจ รับผิดชอบ อย่าลอบไถย
เขาสูงใหญ่ แรงใจงาม ข้ามพลันใด                 งานง่ายๆ ใจไม่สู้ เหนือภูพนา

      ค่าของคน ดูผลงาน การประสิทธิ์              ค่าชีวิต พินิจกรรม คุณธรรมหา
ค่าของทรัพย์ นับประโยชน์ โปรดโลกา             ค่าศาสนา พาคนใฝ่ ได้ศานตี ฯ

                                                           ๒ เมษายน ๒๕๕๓   

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น