กลอนคติสอนใจ : แค่ขอโทษ
มรสุม รุมเร้า แต่เช้าตรู่ นภาดู หู่หด สลดไฉน
มรสุม รุมเร้า แต่เช้าตรู่ นภาดู หู่หด สลดไฉน
เมฆาหม่น ล้น-ระ เกิบฟ้าไกล สุรีย์ไร้ หายลับ นับเนื่องวัน
หยาดพิรุณ โรยริน ไม่สิ้นสาย ละอองอาย พระพายพัด สะบัดสรรค์
อณูนอง ผ่องพลิ้ว ปลิวพราวพลัน ปรากฏพลัน เหมือนแพรว เพราแนวไพร
หยาดฝนพราย ไล้พรม ชโลมพฤกษ์ ป่าดิบ ลึก กึกกรน เสียงฝนไส
สัตว์เปียกปอน ซ่อนปน หายตนไป ใต้กิ่งใบ ไม้ขจี ไม่ปรีดิ์เปรม
สัตว์เปียกปอน ซ่อนปน หายตนไป ใต้กิ่งใบ ไม้ขจี ไม่ปรีดิ์เปรม
ไม่มีใคร ดายเดียว อยู่เปลี่ยวเปล่า รอบกายเรา เคล้าระคน จน-หอบเหม ฯลฯ
สาวะเน(คำผวน) เสวนา ระอา-เอม ขืนเครียดเข้ม เต็มที คดีความ
สาวะเน(คำผวน) เสวนา ระอา-เอม ขืนเครียดเข้ม เต็มที คดีความ
แม้นเมตตา ธรรมารมณ์ ชโลมจิต ละถือผิด คิดอภัย ในพลาดพล่าม
มีเมตตา กรุณา จินดางาม วุฒินาม สำนึก ตรองตรึกไตร
อหิงสา มหธรรม ค้ำจุนโลก สังคมปรก อโศกป้อง ครรลองใส
มโนธรรม สัมฤทธิ์ ...พลั้งผิดไป แค่ง่ายๆ ใช่..." ขอโทษ " โปรดตรองดู ฯ
๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น