อากาศร้อน ทอนแรง ใจแห้งหด น้ำเย็นลด ปลดเปลื้อง ความเคืองขุ่น
ไร้ซึ่งลม เคลื่อนไหว ใจร้อนรุน ไม่ค่อยคุ้น ฟ้าสีเทา หงอยเหงาใจ
จนผ่านบ่าย ใกล้เย็น เหลียวเห็นสุรย์ สีแดงอุ่น คล้อยฟ้า ระรองไหล
ฝูงนกเอี้ยง เคียงคละ ระดะไป ส่งเสียงใส คล้ายว่า ไม่อาทร
ฝูงนกเอี้ยง เคียงคละ ระดะไป ส่งเสียงใส คล้ายว่า ไม่อาทร
ร้อนเร่าได้ หลายวัน พลันพลิกผลัด ลมเย็นพัด ฉวัดเฉวียน ฝุ่นเวียนว่อน
ใบไม้แห้ง แปลงปลิวไปล่ ขจายขจร มลายร้อน ตอนพลบค่ำ ระนัมหนาว
ต้นไทรเตี้ย เคลียคลุม ไร้สุ้มเสียง แต่โพธิ์เพียง ต้นใหญ่ ส่ายระด่าว
ไผ่ใบผลัด สลัดพลิ้ว ปลิวระนาว ลั่นทมขาว ใบดกเขียว ขึ้นเดียวดาย
ไผ่ใบผลัด สลัดพลิ้ว ปลิวระนาว ลั่นทมขาว ใบดกเขียว ขึ้นเดียวดาย
สาละงาม ยามนี้ ยังมีดอก ก้านยาวงอก ออกจากโคน จนยอดสยาย
คล้ายบัวตูม เรียงกลุ่มร้อย ค่อยคลี่คลาย สีขาวใส ปลายชมพู ลู่โลมดิน
คล้ายบัวตูม เรียงกลุ่มร้อย ค่อยคลี่คลาย สีขาวใส ปลายชมพู ลู่โลมดิน
เมฆปั่นป่วน ม้วนทะมึน ร้องครืนโครม สานเสียงลม หะโหมซัด สะบัดดิ้น
ฟ้าครวญคร่ำ ระส่ำระสาย ใส่ธรณิน เม็ดฝนริน ไม่กี่หยด ก็หมดวาย
อากาศเปลี่ยน เพียนผลัด พลิกผันผวน ไม่เรรวน ราวจิต คิดผันผาย
อากาศเปลี่ยน เวียนกลับ สลับกลาย ไม่เปลี่ยนง่าย เหมือนใจคน สับสนจริง
ลมร้อนเผ่น ลมเย็นพัด ย่อมอาจรู้ หรือจะสู้ รู้ยากสม อารมณ์หญิง.....(ลางคน)
พายุแรง ตะแคงซัด ตัดทุกสิ่ง ยังไม่ยิ่ง อารมณ์คน ท้นทำลาย
ลมเลิกซัด เมฆลัดแลง โลกแล้งร้อน ลานสลอน ใบไม้นิ่ง ไม่ติงผาย
หลังสงบ จบชะงม อารมณ์ร้าย ซบหน้าส่าย ใจกระแสะ แก้ปัญหา ฯ
๒๖ มีนาคม ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น