สีฟ้าใด สดใสเท่า ฟ้าหนาวหนอ ? ใครบ้าบอ เท่าต่อสู้ กู้ "(ความ)หนุ่ม-สาว" ?
สุขวัยใด สนุกแสน แม้นเยาว์ราว ? โศกใดเศร้า จ้าวคนรัก มาจากไป ?
อัตตาพบ ถูกลบหลู่ สู่สุดโกรธ ทรัพย์ทั้งหมด โอดหวงแหน แม้นกายไม่
ดูแลใด ไม่ยากสู้ ดูแลใจ สุดโรคภัย "ใจแส่อยาก" ยากทุกวัน
ดูแลใด ไม่ยากสู้ ดูแลใจ สุดโรคภัย "ใจแส่อยาก" ยากทุกวัน
รักกว่าใคร ในโลกฤา คือตัวเรา ที่สุดเมา เอาชีวิต คิด"เป็นฉัน"
มองอรุณ กระตุ้นใจ ให้มุ่งมั่น มองตะวัน อัศดง งง-เหงาใจ.....
กลีบบุปผา ว่าบอบบาง ไม่บางบอบ ใจนางนอบ จึงบอบบาง ช่างอ่อนไหว
ศิลาแข็ง แม้แกร่งกล้า ประการใด หากหัวใจ วีระชน ทน-แกร่งจริง
น้ำเย็น...ลอย มะลิ...กลืน ชื่นชิวหา ชื่นใจกว่า คือน้ำใจ เย็นใสยิ่ง
กามสุข ผูกใจแน่น รสแสนพริ้ง ฌานสุขนิ่ง ยิ่งโลกีย์ นิรามัย
กามสุข ผูกใจแน่น รสแสนพริ้ง ฌานสุขนิ่ง ยิ่งโลกีย์ นิรามัย
แม้...รวี รังสีจ้า ไสวสว่าง ยังเทียบห่าง ต่างปัญญา สว่างไสว
ไฟว่าร้อน ไม่ร้อนเร่า เท่าหัวใจ ร้อนยามใด เผาไหม้ราญ ผลาญดวงแด
ในราตรี มี...ดาวราย ไม่มืดมิด ยามชีวิต มิดมืดมน จนใจแท้
หมึกสีดำ ยังงามได้ สายศิลป์แล ใจดำแล้ จึ่งแลดำ อำมหิต
หมึกสีดำ ยังงามได้ สายศิลป์แล ใจดำแล้ จึ่งแลดำ อำมหิต
ทรราช ชนหวาดกลัว ชั่วเพียงใด ยอมพลีใจ พ่ายแพ้รัก สลักจิต
พิษแรงร้าย ในสากล ท้นทั่วทิศ ไม่ฤทธิ์ร้าย ทำลายชีวิต เท่าพิศวาส
โลกทั้งหลาย หมายทองคำ งามประดับ "เยาว์วัย"กลับ ประดับกาย ใสพิลาส
ชนทั้งผอง ต้องการเงิน เพลินอำนาจ บัณฑิตปราชญ์ ต่างศรัทธา วิชชาเอย ฯ
๒๒ เมษายน ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น