ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ
ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน
สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้
วันเสาร์ที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2553
กลอนรัก(ขำๆ) : หนุ่ม-สาว ชมสวน
กลอนรัก(ขำๆ) : หนุ่ม-สาว ชมสวน
สาว : ดอกไม้ อะไร? ปลูกง่าย ที่สุด?
หนุ่ม : เราว่า ดอกพุด บริสุทธิ์ สดใส
สาว : เค้าว่า มะลิ หอมดี ชื่นใจ
หนุ่ม : เราว่า หงอนไก่ ปลูกไว้ เป็นแนว
สาว :เค้าว่า กุหลาบ สวยสรรพ นับแพร้ว
หนุ่ม :เราว่า มันแกว กินแล้ว อร่อยดี
สาว(เริ่มเคือง) : เค้าว่า ต้นใหญ่ ยกให้ จำปี
หนุ่ม(ยังไม่รู้ตัว) : เราว่า ผักชี รสดี โรยหน้า
สาว(ทนไม่ไหว) : เค้าว่า เลิกเหอะ เพราะเธอ มันบ้า
หนุ่ม(รู้ตัวแล้ว) : เราไม่ ถือสา บ้าเพราะ รักเธอ ฯ
(คิดว่า.........ไอ้หนุ่มคนนี้ ควรจะโดนอะไรดี?)
๒ ตุลาคม ๒๕๕๓
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น