กลอนจรรโลงใจ : เชิญเอนศรีษะ มาพิงใหล่
เหน็ดเหนื่อย นักใช่ไม๊? เอนกายใจ นั่งตรงนี้
เอียงศีรษะลงสิ ใช้ไหล่ ใหญ่นี้ แทนหมอน
มีสิ่งไร จะเล่า? ความเหงา ร้าวขลุก ทุกข์ร้อน
หัวใจ อาลัยอาวรณ์ จะช่วยถอน...สอนทางไป
หัวใจ อาลัยอาวรณ์ จะช่วยถอน...สอนทางไป
โศกเศร้า ร้าวนักหรือ? ปล่อยลง อย่าถือเอาไว้
เอียงศีรษะ มาพิงไหล่ จะช่วยให้ ได้บรรเทา
ทุกชีวิต ทั้งหลาย ไม่มีใคร ไม่เคย ป่วย-เหงา
ผิดหวัง ล้มลุก ทุกข์เคล้า เป็นอยู่ ตราบเท่า โลกวัย
ผิดหวัง ล้มลุก ทุกข์เคล้า เป็นอยู่ ตราบเท่า โลกวัย
ร้องไห้ ทำไมหรือ? จงอย่าถือ เอียงพิงไหล่
จะเช็ดน้ำตา-หน้าให้ แล้วใช้คำชอบ ปลอบประโลม
ความยึดมั่น ถือมั่น ในสิ่งต้องการ หาญโหม
ผิดหวัง ต่างต้องโทรม จงข่มใจ ให้ปล่อยวาง
ผิดหวัง ต่างต้องโทรม จงข่มใจ ให้ปล่อยวาง
ไหล่กว้าง อบอุ่นนี้ เมตตา ปราณีกว้างขวาง
สะอาด บริสุทธิ์ ดุจน้ำค้าง ช่วยชี้ทาง ให้ย่างไกร
ไปสู่ ชีวิตที่ดี มีอนาคต แสนสดใส
บรรเทา ทุกข์โศกโรคภัย ช่วยให้ ไม่ท้อ ทรมาน
ไหล่กว้าง อย่างนี้คือ พุทธ แสนผ่องผุด สุทธ์สนาน
เป้าหมาย คือ พระนิพพาน สุดยอดศานติ์ นิรันดร ฯ
เป้าหมาย คือ พระนิพพาน สุดยอดศานติ์ นิรันดร ฯ
๔ ตุลาคม ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น