ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันอังคารที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2553

กลอน : ลูกคือแก้วตาดวงใจของพ่อแม่



กลอน : ลูกคือแก้วตาดวงใจของพ่อแม่
ขออุทิศให้ แด่ความรักของพ่อ-แม่ ที่มีต่อลูก


      ลูก       ตัวน้อย กลอยฤทัย ดวงใจพ่อ
ลูก             ฉอเลาะ จนพ่อยอม หอมแก้มหนู
ลูก             น่ารัก น่าชังเช่น น่าเอ็นดู
ลูก             มองดู รู้ใจพ่อ ไหมหนอขวัญ ?

      คือ       แก้วตา หฤทัย มาลัยรัก
คือ             ประจักษ์ รักพ่อ-แม่ แท้ถวัลย์
คือ             สายใย สายชีวิต สายสัมพันธ์
คือ             วงศ์วรรณ จันทร์ตระกูล จรูญเรือน

      แก้ว      มณี มีค่าใด ในโลกหล้า
แก้ว            บุตรา ค่ากว่าใคร หาใดเหมือน
แก้ว            วิเศษ เกศมณี ชีวีเยือน
แก้ว            ขวัญเรือน เดือนฤดี มีค่าล้ำ

      ตา        ของเจ้า เฝ้ามองพ่อ ขอความรัก
ตา              พ่อจัก รักแต่เจ้า เฝ้าอุปถัมภ์
ตา              ของแม่ ดูแลเจ้า ราวทองคำ
ตา              มองตา จินตกรรม จำติดใจ

      ดวง      ชีวัน สำคัญเคื้อ เหนือสรรพสิ่ง
ดวง            ชีวัน สำคัญยิ่ง เหนือสิ่งไหน
ดวง            ชีวัน สำคัญจริง ยิ่งกว่าใคร
ดวง            ชีวัน สำคัญไป ตลอดกาล

      ใจ        ของพ่อ ขอรักเจ้า เท่าชีวิต
ใจ              ของพ่อ ขอสถิต มิตรสมาน
ใจ              ของพ่อ ขอปกปัก รักษาการ
ใจ              ของพ่อ ขอป้องพาน มารเภทภัย

      ของ      ดีใด แม้หาได้ ในโลกหล้า
ของ            มีค่า หาเทียมเจ้า เท่าก้อยไม่
ของ            มีค่า ที่หากัน พันปีไป
ของ            ดีใด ดั่งใจรัก จากบุพการี

      พ่อ       คนนี้ ดีใจที่ มีลูกรัก
พ่อ             คนนี้ ดีใจหาก ลูกรักศรี
พ่อ             คนนี้ ดีใจสุข ลูกได้ดี
พ่อ             คนนี้ ดีใจนาน ลูกกตัญญู

      แม่       ให้นม อบรมเจ้า เช้าจรดค่ำ
แม่             ให้คำ รักเมตตา ปราณีหนู
แม่             ให้ข้าว เอาใจใส่ ได้เลี้ยงดู
แม่             ให้สู้ ความรู้สิ้น ชีวินเอย ฯ
                   
๑๒ ตุลาคม ๒๕๕๓

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น