ปัจฉิมกาล :
โคลงสี่สุภาพ
๑. ปัจฉิมวารผ่านพร้อม เพลา
ควรแก่กาลสัญญาณ์ ร่ำแล้ว
หลายปีที่ผ่านมา สอนสั่ง
หลายสิ่งอย่างพรั่งแพร้ว เปรื่อง-เปลื้องปัญญา ฯ
๒. ปัจฉิมประภาษพร้อม พลันถึง
ฝากใฝ่ใคร่คำนึง เนื่องน้อม
จรไปไป่ไกลพึง ติดต่อ
สารสื่อเครือข่ายค้อม กล่อมใกล้ชิดกัน ฯ
๓. ปัจฉิมลิขิตได้ ปรากฏ
กล่าวคำอำลาบท ส่งท้าย
ขอบคุณมิตรทั้งหมด จากจิต
ความดีที่ฝักคล้าย คู่ฟ้าเคียงฝัน ฯ
๔. ปัจฉิมภาษิตป้าย ประจง
ไร้เหล่าใดธำรง ทรงหล้า
อนิจจังย่อมหยั่งตรง สรรพสิ่ง
ควรแก่กาลผ่านหน้า ปลดผ้า...ปิดไฟ(ปิดฉาก)ฯ
๑๒ กันยายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น