การคบมิตร : กลอนแปด
ทว่าแม้น แสนจุติ สุจริต สุภาษิต ปริตรว่า ปราชญ์สนอง
อย่าประมาท
สัตว์มนุษย์ สุดคะนอง สันดานดอง
สมองแน่น แก่นอนารย์
อันมนุษย์ สุดเกณฑ์ เห็นแก่ตัว มักฉลชั่ว อกตัญญู ทุระสาน
ใคร่ประโยชน์ คดชิด
คิดฉลชาญ เล่ห์สามานย์ ตัณหา
อำมหิต
อันคนพาล มารยา สารพัด ปรนนิบัติ ขนาดไหน ไม่ถูกจิต
แม้ลมฝน บนฟ้า
พระอาทิตย์ คนยังคิด
เคืองผูก ไม่ถูกใจ
เป็นคนดี ทำดี เท่าที่สุด อย่ายั้งหลุด หยุดท้อ ระย่อไหว
คำติฉิน นินทา
อิจฉาใด นำมาใช้
ปรับลด เป็นบทเรียน
ใครฉลมั่ว ชั่วเมา ช่างเขาเถิด ศีลธรรม ค้ำเทิด ประเสริฐเสถียร
อย่าเข้าเมือง ตาหลิ่ว
หลิ่วตาเลียน จะเป็นที่ ติเตียน
ปัญญาตน
การพูดจา ปราศรัย ให้ประสิทธิ์ ไมตรีพิศ จิตเพท เผด็จผล
การกลับกลอก หลอกลวง
กลวงกมล ศัตรูท้น ล้นทุกข์ คลุก ระทม
จะคบมิตร คิดให้ ใคร่ครวญหนัก อย่ารีบรัก ฝักจิต สนิทสนม
ธรรมชาติ สัตว์มนุษย์
สุดโสมม ร้อยเล่ห์รม ขมคิด
คงจิตใจ
แม้นคนดี มีน้อย อย่าถอยท้อ บุญทานก่อ กุศลงาม กรรมเทิดใส
ชั่วได้ชั่ว ดีได้ดี
สิริชัย คติไตร วิไลเลิศ ประเสริฐเอย ฯ
๒๖ กันยายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น