ใต้ปีกแห่งความรัก : กลอนเบาๆ เคล้าสายลม
(ผิดฉันทลักษณ์บางตำแหน่ง เพื่อรักษาเนื้อหา)
๏ ลมเย็นเย็น เป็นแห้งแห้ง พัดแรงแรง สัมผัสผิว
ตะขบใบ
ไหวปลิวปลิว
ลิ่วลิ่วไกว ไล้สายลม
๏ ท้องนภา เพลาเช้า เมฆเบาเบา บางบางพรม
แสงสายสาย
ไร้..ร่มร่ม
โคมระย้า กวัดแกว่งไกว
๏ เสียงตะหลิว กระแทกกระทะ เป็นจังหวะ จังหวะไว
คุณแม่ค่อย
คอยใจใส่ ให้ลูกลูก ได้อิ่มเอม
๏ ลูกใฝ่เฝ้า พะเน้าพะนอ รอรับความ ความเกษม
ทานอาหาร
แม่บรรเลง
ดั่งบทเพลง แห่งชีวา
๏ ลมหนาวแรก แหวกสายฝน ก่อนจะพ้น กาลพรรษา
หัวใจ บิดรมารดา ห่วงลูกยา สบายไหม
๏ ลูกลูก ซุกซน ซุกซน ไกลกังวล ไม่สนใจ
กินเล่น กินเล่น
เป็นไป
ตามวิสัย เด็กทารก
๏ ใต้ปีก แห่งความรัก พ่อแม่ปัก พิทักษ์ปก
ป้องภัย ทั้งหลายในโลก แม้ธุลี มิตก มิหมอง
๏ ลูกจดจำ ประจักษ์จิต ทั้งชีวิต ไม่คิดข้อง
ยากหาใคร
ในครรลอง
สนองรัก หนักแน่นเทียม ฯ
๓๐ กันยายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น