ความสำเร็จของชีวิต
คนเรานั้น..
มีความต้องการ...
มีความคิด...
มีกิจกรรมหลายหลากอย่าง
หลายด้าน หลายโอกาส...
กิจกรรมทุกๆอย่าง...
ล้วนสิ้นสุดลง
ด้วยความสำเร็จ หรือ ล้มเหลว...
กิจกรรมเฉพาะหน้า
กิจกรรมระยะสั้น
มีเป้าหมายที่หลากหลาย...
กระจัดกระจาย
ไม่เป็นกิจลักษณะ
มักสำเร็จลงอย่างง่ายดาย
และรวดเร็ว...
สิ้นสุดความพึงพอใจ...
ได้อย่างง่ายดายและรวดเร็ว
ตามไปด้วย...
แม้แต่การได้กินอิ่มในแต่ละมื้อ
ได้นอนอิ่มในแต่ละครั้ง
ได้รับการดูแลเอาใจใส่
ต่อการร้องไห้ในแต่ละคราวของทารก...
ก็เป็นความสำเร็จระยะสั้นเช่นเดียวกัน....
แต่ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่
และยั่งยืนของชีวิตนั้น
กลับจะต้องเป็นไปอย่างสร้างสรรค์...
วัดความสำเร็จด้วยเวลาอันยาวนาน...
ตลอดชีวิต...
ตลอดชั่วอายุคน....
วัดความสำเร็จด้วยความสุขสมหวัง
ด้วยความพึงพอใจ
และความภาคภูมิใจ
ของเจ้าของชีวิต....
ความสำเร็จของคนๆหนึ่ง..
อาจไม่เป็นความสำเร็จ...
ในความคิด-ความต้องการของอีกคนหนึ่ง....
เพราะชีวิตมีความหลากหลาย...
คนมีความแตกต่าง....
ทางอัตลักษณ์ ศักยภาพ
ความรู้ความสามารถ
รวมทั้งค่านิยมและมุมมองส่วนตัว...
แต่สิ่งที่สำคัญ...คือ
ความสำเร็จของชีวิตนั้น
ต้องเป็นความสำเร็จที่ไม่ฉาบฉวย...
ไม่ไร้ประโยชน์...
ไม่ไร้คุณค่า...
ไม่ไร้สาระ...
ไม่ไร้ศีลธรรม...
รวมทั้งไม่ไร้สามัญสำนึกของความเป็นคน...
และ...
ต้องดี...
ต้องงาม...
ขอจงอดทนต่อความผิดหวัง...
อดทนต่อความล้มเหลว...
อดทนต่อความอุตสาหพยายาม...
ในอันที่จะคิดค้น
แสวงหา...
จินตนาการถึงความสำเร็จในชีวิตของตน...
จนประสบกับความสำเร็จของชีวิต...
ไม่ต้องกังวลต่อคำครหาของคนอื่นใด....
ไม่ต้องกังวลต่อคำครหาของคนอื่นใด....
ไม่ใช่แค่...
มีลมหายใจผ่านไปเพียงวันๆ
...ฯ
๑๓ กันยายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น