๑.ลมพายใบไม้แห้ง แพลงพัด
ลมกวาดไกวฝุ่นฟัด ฟ่องฟุ้ง
ลมซัดเสียงโชกชัด กราดโกรก
ลมตัดสะบัดทุ้ง กิ่งไม้กระเด็น ฯ
๒."เกรงใจ"เขาอย่าให้ ลำบาก
คุณธรรมงามขอฝาก รักคล้าย
กรรมก่อระย่ออยาก เบียนเบียด
"เห็นแก่ตัว"ชั่วร้าย ไป่พ้นลำเค็ญ ฯ
๓."จริงใจ"ใครทำได้ นับถือ
"สัจจะ-สุจริต"คือ ผู้กล้า
โลกมีกี่คนหรือ มุ่งมั่น
โลกร่าน"ทุจริต"ท้า ร่ำร้อนทุคติ ฯ
๔."เอาใจ"เพื่อให้รู้ ว่ารัก
อย่า"เอามัวเมา"มัก เล่ห์ไคล้
"เอาใจ"ให้ตระหนัก เหตุ-ผล
"เอาใจ"เพลินเกินไซร้ แน่แท้โง่เขลา ฯ
๕."พอใจ"กำหนดได้ ตรงไหน ?
"ตามใจ"เพื่ออะไร ? ใคร่รู้
คนเขลา"เอาแต่ใจ" อย่าคบ
"เกลาใจ"จุ่งงามสู้ ฝึกให้ประเสริฐ ฯ
๖."ปล่อยใจ"มีแต่ให้ ทุกข์สนอง
"ปล่อยกาย"ใครใฝ่ปอง ทอดทิ้ง
"ปล่อยวาง"อย่างครรลอง ล่วงทุกข์
"ปล่อยว่าง"จิตพร่างพริ้ง กิเลสไร้ใสเรือง ฯ
๗."สนใจ"จนใฝ่รู้ ศาสตร์ศิลป์
"ใส่ใจ"ธรรมงามจินต์ เลิศล้ำ
"ส่งใจ"ทำให้ชิน เชี่ยว-ง่าย
"สมใจ"สัทธรรมซ้ำ สุทธ์แท้แดกมล ฯ
๘."เห็นใจ"อุตส่าห์สู้ สมสอน
"ห่วงใย"ใจอาวรณ์ เจ้าแล้ว
"ห่างไกล"อาลัยรอน อกพี่
"โหยไห้"อย่าได้แคล้ว คู่เคล้าเยาวมาลย์ ฯ
๒๙ ตุลาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น