ใจคน คำคน : โคลงสี่สุภาพ
๑. กลางวันสั้นลงแล้ว แก้วกานต์
๑๘ นาฬิกาคลาน ค่ำคล้อย
แสงทองส่องสำราญ โชติช่วง
ก่อนค่อยค่อยร่อยน้อย สู่ห้วงราตรี ฯ
๒. สัญญาณฤดูใกล้ เหมันต์
ทีฆรัตติครัน ย่างเยื้อง
พิรุณจากจุนรัน ชุ่มชื่น
ห่างไกลไร้หล่นเรื้อง ป่าแห้งธารหาย ฯ
๓. ชีวีต้องเรียนสู้ ศึกษา
ทักษะวิทยา ความรู้
ประสบการณ์สรรหา สมสั่ง
สิ่งดีงามนำผู้ ไขว่ข้องซ้องสนาน
ฯ
๔. โลกมิใช่สวรรค์ให้ หรรษา
ภยันตรายนานา หลากล้น
ภัยธรรมชาติหนักหนา สาหัส
ภัยพาลสามาญย์ท้น อยู่ใกล้ย่ำกราย ฯ
๕. คนเหมือนกันต่างด้วย จิตใจ
กุศลดลพิไล เพริศพริ้ง
อกุศลฉลไช ชาติชั่ว
เลวกว่าดิรัจฉานกลิ้ง กลอกกล้ำทรามสถุล ฯ
๖. คำคนวิมลสร้าง สิเน่หา
อาจซ่อนเล่ห์มารยา มุ่งร้าย
คำสัจจ์ภัทรา สุจริต
อาจ บ่ฟังเพราะ;คล้าย กระด้างขวางหู ฯ
๒๙ กันยายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น