สัจจา...ว่าด้วยรัก : กาพย์ยานี ๑๑
๏ คนรัก
ตายจากไป จะเสียใจ
ในหนึ่งครา
คนรัก โฉดชั่วช้า สิเสียใจ
ไปแสนนาน....
๏ อื่นใคร
ทำร้ายเรา
ไม่เจ็บเท่า เร่าทรมาน
คนรัก ฝักร้ายลาญ เจ็บซ่านซึ้ง
บึ้งหัวใจ
๏ ความรัก
จากทั้งโลก ไป่ถูก อก
รกไฉน
ความรัก
จากคนใคร่
มากความหมาย ให้สำคัญ
๏ หมื่นคน
ไม่สนใคร
ช่างประไร ทำไมมัน...
คนรัก
ไม่ทักทัน
ครุ่นคิดขับ มิหลับนอน...T _ T
๏ เห็นข่าว
แผ่นดินไหว
หมื่นแสนตาย ไป่ทุกข์ร้อน
คนรัก งึกงักงอน กังวลจิต
คิดพะวง
๏ มองยล
คนอื่นรัก
สามารถจัก แยกรัก / หลง
ตนรัก มักงุนงง รักฤาหลง ? มิสงสัย
๏ รักงาม
กำลังจิต
พรชีวิต พิจิตรใจ
รักทราม นำเภทภัย ทำลายชน ท้นโลกา
๏ คนดี
ใจพิสุทธิ์
รักประดุจ ชุติมา
คนพาล ใจมารยา รักแต่ตน
เห็นแต่ตัว ฯ
๕ ตุลาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น