คุณค่า ของเวลา : กาพย์ฉบัง ๑๖
๏ เวลาหาได้หยุดนิ่ง ชีวาไหวติง
ใช่อยู่กับที่จีรัง
๏
ชีพ-วัยควรได้ระวัง
เคลื่อน จล วน จัง
อนิจจา
วะตะ สังขารา
๏
เห็นคุณค่าของเวลา
สร้างสรรค์บัญชา
พัฒนาอย่าทู่ดูดาย
๏
มีชีวิตคิดมักง่าย
ก่อกรรมตามสบาย
จะต้องร้องไห้ระทม
๏
ความประมาทน่าอภิรมย์ แต่ทว่าโง่งม
ดั่งหล่มจมจิตติดใจ
๏
เป็นทางสู่พลอดทอดภัย มรรครันครรไล
มากมายไพศาลราญรอน
๏
เกียจคร้าน...สันดานบั่นทอน
นำทุกข์สัญจร
ดิ้นเดือดร้อนป้อนชีวา
๏
จงเห็นค่าของเวลา
ประหนึ่งเงินตรา
ทรัพยาอัญมณี
๏
ผ่านไปทุกวินาที
ลดทอนชีวี
เหลือมี..น้อยลง..น้อยลง..
๏
คุณธรรมนำพาสูงส่ง
รักษ์ค้ำดำรง
จรรโลงชีวีดีงาม
๏
อุตสาหะพยายาม รุ่งโรจน์โชตินาม
ความจำเริญเพลินจิตผาย
๏
อย่าปล่อยเวลาล่วงปราย อย่างไม่เสียดาย
วันตายใกล้ก้าวเข้ามา
ฯ
๑๓
ตุลาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น