ฝนตก น้ำท่วม : กลอนหก
(ละเลยฉันทลักษณ์)
๏ รินรินริน หลายหลายหลาย สายสายสาย ฝนฝนฝน
โรยโรยโรย
หล่นหล่นหล่น ล้นล้นล้น
ฟ้าฟ้าฟ้า
๏ ตกตกตก หนักหนักหนัก จั้กจั้กจั้ก ซ่าซ่าซ่า
สุดสุดสุด ตาตาตา ฝ้าฝ้าฝ้า
ขาวขาวขาว
๏ ลมลมลม พัดพัดพัด ซัดซัดซัด หนาวหนาวหนาว
สั่นสั่นสั่น
กราวกราวกราว ร้าวร้าวร้าว ทรวงทรวงทรวง
๏ ตกถี่ถี่ มิมิหยุด ตกสุดสุด
หลุดหลุดล่วง
ตกต่อต่อ
หนักหนักหน่วง
ตกถ่วงถ่วง ห่วงห่วงน้ำ
๏ ข้าวก็จาน บ้านก็จม นาก็ล่ม ถมขนำ (จาน=ก.เจือด้วยน้ำ)
ฝนสาดแซะ
แม่น้ำซ้ำ
กายน้ำจม กรมน้ำจาย(ใจ)
๏ พายุถา ปัญหาโถม แรงน้ำโหม แรงใจหาย
ฟ้ามืดมิด
ชีวิตมืดมาย
ฝนรินราย ใจรินโรย ฯ(มาย=ตวง,นับ)
๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๔
ตอบลบศิลปะ ครับ
การจะบรรยายว่า
ฝนตกหนักมาก ตกแล้วตกเล่า น้ำมากเหลือเกิน
ลมพัดแรงมาก หนาวมาก
จะไม่ให้ภาพ ที่แสดงถึงความ หนัก-รุนแรง-ทรมาน เท่า
การใช้คำซ้ำๆ ย้ำคำเดิมๆ