ได้ไม๊ ?..ได้ไม๊ ?
คนดี : กลอนรัก
(ละเลยฉันทลักษณ์)
๏ อย่าเดิน
ล้ำเกินหน้า...............เพราะเหมือนว่า จะทิ้งฉัน
และอย่า
ล้าหลังกัน......................กลัวเผลอผลัน เธอหายไป
๏ โปรดเทอญ
เดินเคียงข้าง........เพราะช่วยสร้าง กำลังใจ
ทำฉัน
มั่นฤทัย.............................มิได้อยู่ เพียงผู้เดียว
๏ อย่าปล่อย
มือฉันว่าง..............เหมือนเหินห่าง ร้างเปล่าเปลี่ยว
ยึดไว้
ให้แน่นเหนียว.....................แล้วอย่าเหลียว เที่ยวมองราย
๏ โปรดฟัง
ฉันช่างพูด................จ้อไม่หยุด ไร้จุดหมาย
เธออยู่
เคียงคู่กาย.........................ไม่รู้ทำไม ? อยากพูดจัง...
๏ อย่านิ่ง
ฉันยิ่งถาม....................เหมือนมองข้าม ทำลายหวัง
อย่าทำ ( เหมือน)
อยู่ลำพัง.............เหมือนเมินหมาง ร้างราไกล
๏ ถามเนืองๆ
เรื่องของฉัน............มันสำคัญ มากรู้ไหม ?
แย้มยล
เธอสนใจ..........................ในตัวฉัน สำคัญมอง
๏ อย่าหึง
พึงหวงแหน.................อย่างเป็นแฟน เป็นเจ้าของ
ป้องฉัน
ปานเงินทอง......................ต้องรักษา อย่าหายไป
๏ โปรดบอก
แม้เบาๆ..................เพียงสองเรา..รู้..เข้าใจ..
ว่า "รัก "
มากเพียงใด ?..................ได้ไม๊.. ?..ได้ไม๊..? คนดี ฯ
๓๐ ตุลาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น