ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันเสาร์ที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2554

อย่ารักฉัน อย่างนักการเมือง : กลอนสุภาพ


        
                               

อย่ารักฉัน อย่างนักการเมือง : กลอนสุภาพ


      หากรักฉัน สัญญา อย่าเลอะเลือน           ทำตัวเหมือน นักการเมือง จะได้ไหม ?
เริ่มจากมา หาเสียง เยี่ยงจริงใจ                     สร้างภาพใส ใจซื่อ ถือสัจจา

       ไม่เคยทำ ดำนา ปักกล้ากลั้น                ไม่เคยปั่น สามล้อ ขออาสา
ไม่เคยขี่ น้องทุย ลุยท้องนา                          ไม่เคยมา หา..ก็เห็น เช้า-เย็น-คืน

        ให้ความหวัง สร้างฝัน สรรค์สวยเปล่ง       เป็นกันเอง เกรงสู่ ดูไม่ฝืน
แสนอ่อนน้อม ถ่อมตน กมลกลืน                      คำพูดรื่น ชื่นเพราะ ฉอเลาะดี

         อยากจะได้ อะไร ให้ทุกอย่าง                 ยอมรับฟัง พรางหมด พจนะศรี
ยอมรับใช้ เอาใจ ใกล้ชิดมี                              ยอมยิ้มปรี่ แม้ว่า ถูกด่าทอ

      หลังจากฉัน มั่นใจ ให้คะแนน                     เธอโลดแล่น แดนสภา ข้าฯ(คือ)..ส.ส.
ผู้ทรงเกียรติ ยิ่งใหญ่ ใครยกยอ                         คนสอพลอ เอาใจ กลายกลับกัน

       ได้ตำแหน่ง รัฐมนตรี ทีท่าใหญ่                  ไปทางไหน ใช้ตำรวจ นำกวดขัน
ทำหยิบโหย่ง โก่งขู่ กู..สำคัญ                           คืนสันดาน ธาตุแท้ เห็นแก่ตัว

        เอาแต่ได้  ใส่ตน คนใกล้ชิด                      เอาแต่คิด มิจฉา หาแส่หัว
เอาแต่ได้  ไม่มี ผิด / ดี / ชั่ว                              เอาแต่ตัว กูเด่น เป็นสำคัญ

        ไม่ยอมมา หาสู่ ให้ดูหน้า                           ไม่มีเวลา หาเลศ เหตุขยัน
ไม่สนใจ ใยดี มีสัมพันธ์                                      ไม่ยอมปัน น้ำใจ ให้จริงจัง

      เธอเปลี่ยนไป ไกลโพ้น เป็นคนอื่น                   เธอหยิบยื่น คืนปวง ลวงความหวัง
เธอเจ้าเล่ห์ เพทุบาย ให้ระวัง                               เธออย่าหวัง ว่าจะได้ ใจฉันเลย ฯ

๑๕ ตุลาคม ๒๕๕๔

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น