ชีวิตรัก..นิยายน้ำเน่า
: กลอนสุภาพ
๏ นิยายเก่า น้ำเน่า เล่าซ้ำซัก เรื่องความรัก หักอก วิโยคศัลย์
ถูกเล่าซ้ำ ล้ำซาก
หลากกรมกัลป์ จนปัจจุบัน ตำนานเน่า เล่าต่อไป
๏ ยามแรกรัก ผักต้ม ชมว่าหวาน ผูกสัมพันธ์ นานเข้า รสเร้าไหล
บ่นพึมพำ สำรอก
เริ่มนอกใจ แปรเปลี่ยนไป (แต่)โบราณ นมนานมา
๏ รักหนุ่มหล่อ พ่อรวย ฉวยโอกาส พลีกายผาด ดัดจริต ตัวอิจฉา
เอารสกาม
ทำเสน่ห์ เทมารยา อวิชชา ทุจริต
ผิดศีลธรรม
๏ รักสาวงาม ทำเด่น เป็นคนดี พอได้ที มีสัมพันธ์ มาร ขย้ำ
หลังสมอยาก จรจากไป
ใจระยำ หาสาวงาม
ก่อกรรมใหม่ ไม่อาทร
๏ รักคนแก่ แต่มีตังค์ หวังเกี่ยวเกาะ คอยสอพลอ ฉอเลาะริ มิหยุดหย่อน
แลกกับเซ็กส์
เป็นเด็กเก็บ เหน็บไว้นอน
คือละคร หลอนครัวใคร ในสังคม
๏ ชีวิตคน วนย่ำ น้ำเน่าเหม็น ปรากฏเป็น นิยาย หน่ายสั่งสม
แรงกิเลส ตัณหา
พานิยม ไม่ปรารมภ์ ซมกาฬ ซานกระทำ
๏ หากผู้ใด
ใคร่ดี มีศีลสัตย์ ไป่ประมาท ดัดฤดี มิย่อย้ำ
ครองชีวิต คิดทำนอง
คลองศีลธรรม ย่อมน้ำใส ไร้น้ำเน่า พ้นเศร้าซม
๏ ธรรมพิทักษ์ รักษา
ผู้รักษ์ธรรม ความเลวทราม ทำลาย
ใครสั่งสม
อย่ามักง่าย ใจหยาบ
บาปนิยม จงชื่นชม
รักดี รมณีย์เทอญ ฯ
๘ ตุลาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น