คนเก่ง : วิชชุมมาลาฉันท์ ๘
(ละเลยฉันทลักษณ์)
๏ เมือก่อน
เธอเก่ง เป็นเอง
ทุกอย่าง
ผลงาน
สรรสร้าง ช่างเลิศ เพริศหรู
ใครใคร
ต่างทึ่ง ซึ่งความ รอบรู้
พรสวรรค์ ชั้นครู ชูชัน ปัญญา
๏ เธอแสน
รื่นรมย์ คำชม
ตัวเอง
ว่าเป็น
คนเก่ง ออกตา ออกหน้า
แต่ใน
ส่วนลึก สำนึก สัมมา
ซ่อนโฉด ชั่วช้า ที่มา ผลงาน
๏ เที่ยวแอบ
เก็บเอา ของเขา
อุตส่าห์
สร้างสรรค์
กรรมา ลักกล้า
ล่าหาญ
อวดเป็น
ของตน เปี่ยมล้น สันดาน
ทุจริต
คิดขาน ราญซื่อ สัตย์ตรง
๏ หิริ
โอตตัปปะ เจิดจ้า จรดมาน
บันดล
บันดาล
จิตไคล ใหลหลง
เอาของ
เขามา กล้าบอก ตรงตรง
ไม่เก่ง
ไม่กง(โกง) แต่เป็น คนดี
๏ เธอเฝ้า ศึกษา พัฒนา ฝีมือ
ค่อยตรึก
ฝึกปรือ ซื่อสัตย์ พัฒน์ศรี
ไม่ต้อง
ลอกเลียน พากเพียร พร้อมพี
ขยัน
หมั่นมี ปรีชา ฝ่าฟัน
๏ กลายเป็น
คนเก่ง บานเบ่ง
เกรียงไกร
แสนภาค
ภูมิใจ ในความ แข็งขัน
พฤทธา ภาวะ ประเจิด เชิดพลัน(พฤทธ์=เจริญ,ฉลาด,ชำนาญ)
เอิบอิ่ม
ปริ่มปัน กล้าหาญ กานท์เทอญ ฯ
๑๖
ตุลาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น