อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ : รักสองเรา
(ละเลยฉันทลักษณ์บางตำแหน่ง)
คืนวาน พระจันทร์เพ็ญ นภเป็น ประจักษ์พันธ์
รักงาม มิคร้ามครั่น รุจิรัช (ชะ)นีรมย์(รุจิ=แสงสว่าง,รัชนี=กลางคืน)
เราสอง ตระกองกอด พจน์พลอด สนิทสม
จันทร์เพ็ญ ทะเลชม ตลเทพ และอัจฉรา(ตล=เหมือน)
ใต้โคน พฤกษ์ต้น นิรมล สุคนธา
แนบชิด ขนิษฐา อุระชื่น คะครื้นคราญ
ความรัก สลักจิต สุภกฤตย์ อธิษฐาน
ดอกรัก ทะลักลาน มธุรส จรดใจ
ลืมจิต บ่ติดตรึง มิคะนึง ระรึงใด(ระรึง=ผูกแน่น)
ลืมกา ละเป็นไป สรดัก แต่รักดม(กาละ=กาล,สรดัก=เต็ม,แน่น)
ชลธี รตีคลื่น มนรื่น มิขื่นขม
เริงไล้ พระพายพรม พิรุณ์พรั่ง พิรามไพร(พิราม=งาม)
ดุจมนตร์ อมรมาส สิริราต สะอาดใส(มาส=พระจันทร์,ราต=ให้มาแล้ว)
รักเรา สกาวไกร วรจล วิมลจอง
รักเลิศ ประเสริฐซ่าน นิรมาน สราญสอง(นิรมาน=ไม่ถือตัว)
ดั่งเพ็ญ ประภาผ่อง อุษณีษ์ ชีวีเอย ฯ(อุษณีษ์=มงกุฏ)
๑๖ ธันวาคม ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น