กลอนรัก : รักแท้ แพ้ รูปหล่อ
พ้นคืน พี่ตื่นเช้า มานั่งเศร้า เฝ้าฝันหา
พุ่มพวง สรวงสุดา โอ้กานดา มาหมางเมิน
แค่เขา เข้ามาบอก คำลวงหลอก " รัก " พอกเผิน
น้องกลับ รับ " รัก " เพลิน แล้วเมินพี่ นี้เกินไป
ปากพร่ำ คำว่า " รัก " ไม่ลำบาก ยากตรงไหน
พี่ " รัก " จากหัวใจ น้องรู้ไหม ห่างไกลการ
ปากพี่ มิบอกเจ้า ใจขลาดเขลา ไม่เอาหาญ
แค่มอง จ้องน้องนาน คอยสัมพันธ์ หมั่นเอาใจ
ใยน้อง มองไม่เห็น ความเป็นจริง พี่ " จริง " ไป
กายกล่าว " รัก " เท่าไร โธ่ทรามวัย ใยเฉยเมย
หล่อเหลา เขางามกว่า แค่ใบหน้า ใจหาเผย
พี่งาม " ใจ " ทรามเชย ไฉนเลย ไม่เห็นมอง
" รักแท้ " ย่อมแพ้หล่อ ใจหญิงหนอ บ่ ตรึกตรอง
" รัก "พี่ นี้ดั่งทอง แต่น้องเห็น เช่น " ธุลี " ฯ
๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น