กลอนรักจากพระไตรปิฎก : สักกปัญหสูตร
ใครเล่า เคยเข้าใจ ในพระไตรฯ มิไร้รัก
กลอนหวาน สำราญวรรค มีประจักษ์ จักแจ้งไข
สักกะ ปัญหสูตร เทพทูต หวังพุทธไท้
อนุญาต เข้าเฝ้าได้ บรรเลงพิณ ระบิลรัก
" สุริยะ วัจฉสา เทพกัลยา เสาวพักตร์
นารี พี่หลงรัก บุตรติมพรุ ผู้เป็นใหญ่
ดุจลม รมย์ผู้ล้า น้ำโอชา ผู้โหยไห้
ธรรมะ อรหันต์ไฝ่ ผู้ป่วยไข้ หมายโอสถ
คนหิว อยากอาหาร ไฟต้องการ น้ำรานรด
เยาวมาลย์ ปานมธุรส โปรดสนอง รักของพี่
ดุจช้าง แดดแผดอ้าว สระบัวขาว โบกขรณี
แช่เย็น เร้นร้อนมี น้องของพี่ นี้ขางาม
พี่รัก และหลงใหล ดุจช้างไม่ เข้าใจความ
ถูกหอก-ขอ ตอกตาม มิรู้กรำ ชำนะกรม
ใจพี่ ปฏิพัทธ์ ไม่ขัดคืน ฝืนระดม
ดุจปลา กลืนเบ็ดจม ไม่อาจถ่ม อมไม่คาย
เชิญน้อง กัลยณี ผู้มีขา งามกว่าหลาย
นัยน์ตา ชม้อยชม้าย สวมกอดกาย ให้พี่ยา
รักพี่ มิได้น้อย ดุจพี่คอย ทักษิณา
ถวาย และบูชา อรหันต์ ท่านทั้งหลาย
บุญมี ที่พี่ทำ ขอคนงาม ล้ำเรือนกาย
อำนวย ช่วยรักพราย สำเร็จหมาย ได้สมรัก
สุริยะ วัจฉสา พี่มุ่งมา สวามิภักดิ์
ดุจพุทธะ บุตรสักย์ แสวงหลัก อมตะการ
พุทธะ พระมุนี ทรงยินดี สัมโพธิญาณ
ดั่งพี่ ยินดีการ คลอเคลียนันท์ ถวัลย์น้อง
หากท้าว สักกะไท้ อวยพรให้ ได้สมปอง
ขอพี่ สมมีน้อง สนองรัก นิรันดร์เอย " ฯ
๑๘ ธันวาคม ๒๕๕๓
เรียงร้อยจาก:
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒
ทีฆนิกาย มหาวรรค สักกปัญหสูตร
ทีฆนิกาย มหาวรรค สักกปัญหสูตร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น