กลอน : ความรัก ทำให้ ใจคิดถึง
ความรัก...ความชิดใกล้ ทำให้ หัวใจคิดถึง
สายใยแห่ง รักรำพึง ถึงคนรัก มิจากใจ
มองฟ้า ไม่เห็นฟ้า มองเมฆา หาเห็นไม่
มองขุนเขา กลายเปล่าไป มองป่าไร้ ไม้...ไม่มี
เพราะใจ เห็นแต่เธอ เพราะพร่ำเพ้อ ละเมอพี
เพราะคิดถึง ทุกนาที เพราะมีเธอ เสมอใจ
วันใด ไม่ได้พบ ค่ำคืนขบ สงบไส
วันใด ไม่ชิดใกล้ คืนนั้นให้ ทุกข์เวทนา
รักเธอ....ทำให้สุข หน้าซุกหมอน ออดอ้อนหา
อยากให้ เธอได้มา แอบกายา หน้าแนบกัน
หายใจ เข้าก็บอก หายใจออก ก็รำพัน
รักเธอ...ฉันเพ้อฝัน เธอคือขวัญ...กำลังใจ
โปรดอย่า ละลืมเลือน โปรดอย่าเชือน เช่นเดือนไคล
โปรดอยู่ เป็นคู่ใจ ของฉันไป ตราบนิรันดร์
หากฉัน ต้องขาดเธอ คงเสมอ ขาดชีวัน
หากเรา ต้องขาดกัน หัวใจฉัน มันต้องตาย
โปรดให้ คำสัญญา ว่าจะรัก รักไม่วาย
ตราบฟ้า ดินสลาย รักจักไม่ มลายเลย ฯ
๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น