กลอนเปล่า : ต้นรักในกระถางใบน้อย
(กลอนเรื่องนี้ แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน
ไม่ใช่ความจริง
ไม่อาจใช้อ้างอิง / เทียบเคียงกับความรักของใครได้)
ที่รักจ้ะ...
ความรัก..ที่เราทั้งสอง...
ต่างปลูกไว้ ในหัวใจของกันและกัน...
เธอดูแล ต้นรักของเธอ...
ฉันดูแล ต้นรักของฉัน....
เธอ ปลูกต้นรักนั้นไว้ ในชีวิต...
ทุ่มเทให้ ทั้งจิตใจ...เร่งคืนเร่งวัน...
จนมันเติบใหญ่ อย่างรวดเร็ว...
ส่วนฉัน ปลูกต้นรักไว้ ในกระถางใบน้อยๆ น่ารัก ในหัวใจของฉัน...
และฉันก็หมั่นดูแล เอาใจใส่อย่างสม่ำเสมอ...
ด้วยหัวใจของฉัน...
เป็นต้นรัก ต้นน้อยๆ...ที่น่ารัก...
เมื่อเธอมองดู ต้นรักของเธอ...
เปรียบเทียบกับ ต้นรักของฉัน...
ที่อยู่เคียงข้างกันอย่างแตกต่าง...
เธอคงไม่พอใจ และคิดว่าฉันรักเธอ น้อยเกินไป....
บางครั้ง เธอยังคลางแคลงใจด้วยซ้ำไป..
ว่าจริงๆแล้ว ฉันรักเธอหรือไม่...?
เธอต้องการให้ต้นรักทั้งสอง สูงใหญ่เท่าเทียมกัน...
สวยงามเท่าๆกัน...
ที่รักจ้ะ...
ฉันก็อยากให้มันเป็นเช่นนั้น....
แต่ฉันยังไม่พร้อม...
และที่จริง...
เธอก็ยังไม่พร้อมเช่นเดียวกัน...
ฉันดูแลต้นของฉันอย่างเหมาะสม...
สมกับสถานภาพที่ฉันกำลังเป็นอยู่...
ได้ดุลภาพกับข้อจำกัดที่ฉันกำลังเป็น...
พอเหมาะพอควรกับภาระที่ฉันกำลังต้องรับผิดชอบ...
ต้นรัก ต้นน้อยๆของฉัน...
มันมีขนาดพอดี...
ที่ฉันจะดูแลได้อย่างเต็มที่...
ฉันไม่สามารถดูแล...
ต้นรักที่ใหญ่โตกว่านี้ได้...
ฉันยังไม่ต้องการ ที่จะมีต้นรักที่ใหญ่โตกว่านี้...
ในขณะนี้...
ที่รักจ้ะ...
อย่าเพิ่งเร่งรัดฉันได้ไหมจ้ะ..
มันยังไม่ถึงเวลา...
ที่เราจะได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน....
เพราะชีวิตของฉันยังไม่พร้อม...
และเธอก็เช่นเดียวกัน...
ยังมีเวลาอีกมาก...
ยังเป็นเวลาอีกนาน...
แต่เธอเร่งความเจริญเติบโต
ของต้นรักของเธอ...
และมีความสุข กับการได้ดูมันเติบโตอยู่อย่างนั้น...
ฉันเองก็มีความสุข ที่ได้เห็นต้นรักของเธอ...
และพอใจ กับต้นรัก ในกระถางน้อยๆของฉัน..
เช่นเดียวกัน...
แม้มันจะแตกต่างกันมาก...
แต่มันก็เป็นต้นรัก...
ที่ผูกพันเราสองคน...เข้าใว้ด้วยกัน...
ที่รักจ้ะ...
รอก่อนเถอะนะจ้ะ....
รออีกหน่อย...
รอให้ฉันค่อยๆจัดการกับภาระหน้าที่ให้เรียบร้อย...
รอให้ฉันสร้างฐานะให้มั่นคง...
รอให้ฉันตระเตรียมชีวิตให้ลงตัวเสียก่อน...
แล้วฉันจะย้ายต้นรักของฉัน...
ออกจากกระถางใบน้อย...
ไปปลูกในชีวิตของฉัน...
ทั้งชีวิต...
ดูแลมันด้วยหัวใจ...
ทั้งหัวใจ...
ขอให้คำมั่นสัญญาว่า...
ต้นรักของฉันจะสูงใหญ่...
เติบโตเท่าๆกับต้นรักของเธอ...
แล้วจะอยู่เคียงคู่กัน....
อย่างสง่างาม...ฯ
๑๙ ธันวาคม ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น