กลอน : มีศีล มีสุข...ไร้ศีล ไร้สุข

กลอน : มีศีล มีสุข...ไร้ศีล ไร้สุข

      เสียงไก่ขัน สรรค์สาง สร้างแสนสรวง        อรุณล่วง ปวงวิหค โศลกสลอน
อีแพรกกล้า อีกาก้อง ดั่งท่องกลอน                เขาคูอ้อน อ่อนหวาน ประสานมา

      ตีนเป็ดออก ดอกนวล อวล อบกลิ่น           ลมโชยชิน รินหนาว เช้าหมอกหนา

อรุโณทัย ไสแสง สำแดงดา                          บอกอำลา รติกาล พบกันใหม่

      มีปัญญา รักษาศีล ไม่วิ่นขาด            กรรมสะอาด ปราศจากโทษ ปลดสาไถย

 ไม่เอาเปรียบ เหยียบย่ำ ทำร้ายใคร                ผุดผ่องใจ ใสส่อง ว่องวิญญาณ์

      เมื่อมิพร่ำ ทำผิด คิดมุ่งร้าย                     สบายใจ หายห่วง ปวงปัญหา

ไม่เร่าร้อน นอนหลับ สรรพนิทรา                    ตื่นเช้ามา รับอรุณ อบอุ่นใจ

      บรรดาพาล หมั่นคิด ทำผิดศิล                 จำนัลจินต์ บิ่นบาป กรรมสาปไส

มุ่งเอาเปรียบ เหยียบกล้ำ ทำร้ายไกร               มัวหมองใน ใจหม่น ปานสนธยา

      บาปบันดาล กาฬกลับ รับทุกข์เข็ญ            ต้องลำเค็ญ เป็นทุกข์ คลุกปัญหา

ใจร้อนเร่า ผ่าวดิ้น สิ้นปัญญา                          เที่ยววิ่งร่า หาใคร ให้ช่วยที

      ตัวทำบาป สาปตน ทนทุกข์ถอง                ใครอาจป้อง ปกให้ ไร้หมองศรี

ได้แต่ตรม ก้มหน้า น้ำตามี                             ตามวิถี ธรรมชาติ สัจธรรม

      ใครรักตัว กลัวทุกข์ ฉุกคิดเถิด                   ศีลประเสริฐ เจิดจ้า อย่าแคลงขำ

เว้นเบียดเบียน เคียนใคร่ ใครระกำ                    หนทางงาม นำสุข พ้นทุกข์เอย ฯ

๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๓