โคลงสี่สุภาพ : แสง สี สัน ท้องฟ้า
๑.คืนแรมเจิดแจ่มฟ้า ไพศาล
ไป่มืดปิดมิดกาฬ ครอบคลุ้ง
ไป่มืดปิดมิดกาฬ ครอบคลุ้ง
ดาราวาววูบวาร วิจิตร
แวววับสรรพรงค์รุ้ง เลิศแล้วรัศมี ฯ
๒.อรุโณทัยรุ่งฟ้า แสงสรรค์
มืดหม่นปรนภาสพัน ม่วง..ฟ้า
มืดหม่นปรนภาสพัน ม่วง..ฟ้า
คลายคลี่ศิริครัน ร่ายเลื่อม
ศรีส่งตกแต่งหล้า ล่วงแล้วสวรรค์ ฯ
๓.เหมันต์ทิวาฟ้า ผ่องสาย
รุ่งรังสิมาระราย เหมห้วง
รุ่งรังสิมาระราย เหมห้วง
เมฆแหลกแตกกระจาย ละเอียด
เสมือนหมอกละลอกล้วง ล่วงล้ำนภาลัย ฯ
๔.อบอุ่นจรูญฟ้า เที่ยงวัน
สูรย์ส่องรองเรืองรัน หนาวไร้
เมฆสูญสมบูรณ์สรร เจิดจรัส
สุทธ์ส่งวิรงค์ให้ แจ่มจ้าฟ้าใส ฯ
๕.สนธยาเยี่ยมเยื่องฟ้า สีสาน
เสกสั่งอลังการ พร่างแพร้ว
ชาด..ชมพู..ส้ม..ฯลฯชาญ- สาดส่อง
เหลือง..ม่วง..ล่วงมืดแล้ว สุดสิ้นสันธาน ฯ
เหลือง..ม่วง..ล่วงมืดแล้ว สุดสิ้นสันธาน ฯ
๖.ความงามของฟากฟ้า จับจิต
ความงามของธรรมมิตร จับจ้อง
ความงามของธรรมมิตร จับจ้อง
ความงามของความคิด จับใจ
ความงามที่สุดต้อง จับจ้านธรรม์ศีล ฯ
๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น