ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพุธที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

โคลงสี่สุภาพ : ลิงได้แก้ว ไก่ได้พลอย

          



โคลงสี่สุภาพ : ลิงได้แก้ว ไก่ได้พลอย

๑.วานรดอนได้แก้ว           ดงดอย
กินบ่ได้บ่จอย(enjoy)        ขว้างทิ้ง
ละม้ายไก่ได้พลอย           เลอค่า
บ่เท่าข้าวเปลือกกลิ้ง         เขี่ยไคล้ไคลคลา ฯ

๒.ของรักพลัดพลั่กพ้น       ตนครอง
คนรักจากใจนอง              เนตรน้ำ
เสียดายไฝ่หมายปอง        หวนกลับ
ชลธารกหลั่งล้ำ               ย่อมย้อนยินไฉน ?(ชลธารก=สายน้ำ)

๓.จุ่งจิตอย่าปล่อยให้        ประมาท
ทรัพย์สิ่งมิ่งมนอาจ           สาปสิ้น
ของดีมีค่าขาด                 ใจใส่
ลอยหลุดดุจว่าวปลิ้น         ปราศแล้วทุกข์ระทม ฯ

๔.ของดีมีค่าให้                ถนอม
คนดีมีค่ายอม                   เยี่ยมไว้
โลกย์หม่นคนมุ่งมอม         มากมุ่น
โลกย์ขาดคนดีไค้             หากไร้รักษา ฯ

๕.ยามตกต่ำพร่ำพลั้ง         พิไร
เศร้าโศกวิโยคใย              ยิ่งช้ำ
จิตจุ่งกุศลไส                   เสพส่อง
รองเรื่องเฟื่องบุญค้ำ          คั่งคุ้มอินทรีย์ ฯ

๖.หนาวลมห่มผ้าให้          ไออบ
หนาวกายใส่เสื้อสบ           อุ่นได้
หนาวใจไป่บรรจบ             พบรัก
หนาวยิ่งหนาวคราวไร้        คู่ร้างห่างเหิน ฯ

๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
เขียนโดย ที่

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)