มืดมา มืดไป...มืดมา
สว่างไป : กลอนคติธรรม
(ฉันทลักษณ์ที่ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)
๏ ยามสูรย์ สืบพ้น...............ยอดสณฑ์ นารา
ปรากฏ(นารา=รัศมี)
บัดดล
ชนบท......................ก็ลด ทอนความ เหน็บหนาว
แสงทอง
ส่องหล้า................เจิดจ้า กระจ่าง พร่างพราว
เมฆบาง
กลางหาว................ค่อยหาย ไร้ราว จำนน
๏ ลางคน เกิดมา..................ชะตา ระกำ
ย่ำแย่
ยังทราม
กรรมแส่...................ยอมแพ้ แก่อ กุศล
ทำตัว
ชั่วช้า..........................คบค้า แค่ทุ รชน
ก่อความ
ลำบน......................ให้คน อื่นขม ขื่นใจ
๏ ยิ่งตก วกต่ำ.......................ผลกรรม
ซ้ำเติม เสริมติด
ชีวา
วิกฤติ.............................ชีวิต อิดหนา สาไถย
ชาตินี้
ชั่วช้า...........................ชาติหน้า ยิ่งท วีภัย
" มืดมา มืดไป ".....................พุทธองค์ ทรงให้ นิยาม
๏ ลางคน ชะตา......................สามานย์
ระยำ กำเนิด
เห็นธรรม
ล้ำเลิศ......................เกิดละ อายกลัว ชั่วหลาม
ละ-เลิก
บาปกรรม์.....................ศีลธรรม์ ศึกษา พยายาม
ชีวี
ดีงาม.................................คล้อยตาม ผลกรรม อำไพ
๏ เป็นศุ ภผล...........................กุศล
ดลดาล พานสู่
โศภิน
วิญญู..............................ภูติ พิพัฒน์ มนัสใส(ภูติ=ความรุ่งเรือง)
อยู่เย็น
เป็นสุข...........................ทุกวี่ ทุกวัน กรรม์ไกร
" มืดมา สว่างไป "....................พุทธองค์ ทรงให้ นิยาม ฯ
๓๑ มกราคม ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น