ความดี ไม่มีวันตาย : กาพย์ฉบัง ๑๖
๏ ข้างแรมคืนค่ำอำพน...........ดาราระคน(อำพน=ดาษดื่น,น่าดู)
สกลสกาวพราวพราย
๏ ดวงจันทร์อันตรธานกราย.............ฉงนฉงาย
ห่างหายไปสู่ไหนหนอ ?
๏
ดูดาวระนาวเคล้าคลอ.............เหน็บหนาวเฝ้ารอ
มิท้อมิแท้แดดล
๏ จวบดึก รำลึกตรึกตน............อดนอน อดทน
ไร้ผลไร้ผันอันใด
๏ นิทราอำลาอาลัย............ก่อนจะเจ็บไข้
เพราะใกล้เพราะกรำน้ำค้าง
๏
ก่อนเช้าดาวเชือนเลือนราง.............เพลาฟ้าสาง
กระจ่างกระจัดจันทร์ฉาย(กระจัด=ชัด)
๏
เพิ่งพ้นนภดลขอบปลาย............พิจิตรกรีดกราย
มิคลายมิขาดสาดศรี
๏ แม้ไม่เต็มดวงท่วงที..............โสภาสง่ามี
ไม่ลี้ไม่ลับดับดาย
๏
เปรียบเหมือนความดีมิวาย..............แม้นตนคนตาย
ล่วงรายล่วงลับดับสูญ
๏
ความดีคงงามจำรูญ...............ประเสริฐเพริศพูน
อากูลอาเกียรณ์เจียรจินต์
ฯ(อากูล=คั่งค้าง,อาเกียรณ์=เกลื่อนกล่น,เจียร=นาน)
๘ มกราคม ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น